-
山居·其五
古诗《山居·其五》宋·蔡格,大禹圣人惜寸阴,嗟我悠悠老已侵。七年病蓄三年艾,犹胜龙钟转陆沉。
-
山居·其四
古诗《山居·其四》宋·蔡格,心远不妨车马过,地偏渐听月风来。参差竹木皆清景,唯有梅枝手自栽。
-
山居·其十
古诗《山居·其十》宋·蔡格,老年随分做工夫,黄卷静披世味无。倦整池边春睡足,凭栏遥看鸟相呼。
-
山居·其八
古诗《山居·其八》宋·蔡格,天下无如闻道乐,人间惟有养心高。烟花过眼须臾灭,明德馨香万古牢。
-
山居·其七
古诗《山居·其七》宋·蔡格,寤寐前修相感深,一巾衣钵此传心。叮咛莫问如来界,本体工夫在此寻。
-
山居·其六
古诗《山居·其六》宋·蔡格,硬着脊梁休放肩,肩挑重负路漫延。生前气力无停歇,一息奄奄尚向前。
-
山居·其一
古诗《山居·其一》宋·蔡格,一雨秋凉爽气新,秋声栗栗转伤神。根株半载培多少,倏忽流光不待人。
-
山居·其十一
古诗《山居·其十一》宋·蔡格,此身终老太平年,何事修真颠倒颠。但得开颜随日赏,醉眠花下也神仙。
-
山居·其九
古诗《山居·其九》宋·蔡格,逆境须同顺境宽,熟仁坚志这中观。英雄何限经坷坎,一片精光本自完。
-
山居·其三
古诗《山居·其三》宋·蔡格,观云听雨逐番新,清昼绿荫更可人。满眼个中无限趣,当窗憩久乐天真。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
山居·其十三
古诗《山居·其十三》宋·蔡格,何思何虑只寂然,由来习静类修禅。一去无多路□□,直启玄关叩洞天。
-
山居·其二
古诗《山居·其二》宋·蔡格,刊删理障觅天根,心体昭昭会一原。岁暮更宜深燕养,莫埋书册动风幡。