-
送李道士归南岳
古诗《送李道士归南岳》唐·张乔,千峰隔湘水,迢遰挂帆归。扫月眠苍壁,和云著褐衣。洞虚悬溜滴,径狭长松围。只恐相寻日,人间旧识稀。
-
送庞百篇之任青阳县尉
古诗《送庞百篇之任青阳县尉》唐·张乔,都堂公试日,词翰独超群。品秩台庭与,篇章圣主闻。乡连三楚树,县对九华云。多少青门客,临岐共羡君。
-
书梅福殿壁二首·其二
古诗《书梅福殿壁二首·其二》唐·张乔,一自白云去,千秋坛月明。我来思往事,谁更得长生。雅韵磬钟远,真风楼殿清。今来为尉者,天下有仙名。
-
送人归江南
古诗《送人归江南》唐·张乔,贫归无定程,水宿与山行。未有安亲计,难为去国情。岛烟孤寺磬,江月远船筝。思苦秋回日,多应吟更清。
-
送友人归江南
古诗《送友人归江南》唐·张乔,辛勤同失意,迢递独还家。落日江边笛,残春岛上花。亲安诚可喜,道在亦何嗟。谁伴高吟处,晴天望九华。
-
寄山僧
古诗《寄山僧》唐·张乔,闲倚蒲团向日眠,不能归老岳云边。旧时僧侣无人在,惟有长松见少年。
-
宿洛都门
古诗《宿洛都门》唐·张乔,山川马上度边禽,一宿都门永夜吟。客路不归秋又晚,西风吹动洛阳砧。
-
江南别友人
古诗《江南别友人》唐·张乔,劳生故白头,头白未应休。阙下难孤立,天涯尚旅游。听猿吟岛寺,待月上江楼。醉别醒惆怅,云帆满乱流。
-
送友人进士许棠
古诗《送友人进士许棠》唐·张乔,离乡积岁年,归路远依然。夜火山头市,春江树杪船。干戈愁鬓改,瘴疠喜家全。何处营甘旨,潮涛浸薄田。
-
游边感怀二首·其一
古诗《游边感怀二首·其一》唐·张乔,贫游缭绕困边沙,却被辽阳战士嗟。不是无家归不得,有家归去似无家。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送友人及第归江南
古诗《送友人及第归江南》唐·张乔,岂易及归荣,辛勤致此名。登车思往事,回首勉诸生。路绕山光晓,帆通海气清。秋期却闲坐,林下听江声。
-
孤云
古诗《孤云》唐·张乔,舒卷因风何所之,碧天孤影势迟迟。莫言长是无心物,还有随龙作雨时。
-
郢州即事
古诗《郢州即事》唐·张乔,孤城临远水,千里见寒山。白雪无人唱,沧洲尽日闲。鸟归残烧外,帆出断云间。此地秋风起,应随计吏还。
-
经九华山费徵君故居
古诗《经九华山费徵君故居》唐·张乔,草堂芜没后,来往问樵翁。断石荒林外,孤坟晚照中。数溪分大野,九子立寒空。烟壁曾行处,青云路不通。
-
送僧雅觉归东海
古诗《送僧雅觉归东海》唐·张乔,山川心地内,一念即千重。老别关中寺,禅归海外峰。鸟行来有路,帆影去无踪。几夜波涛息,先闻本国钟。
-
江行至沙浦
古诗《江行至沙浦》唐·张乔,烟霞接杳冥,旅泊寄回汀。夜雨雷电歇,春江蛟蜃腥。城侵潮影白,峤截鸟行青。遍欲探泉石,南须过洞庭。
-
望巫山
古诗《望巫山》唐·张乔,溪叠云深转谷迟,暝投孤店草虫悲。愁连远水波涛夜,梦断空山雨雹时。边海故园荒后买,入关玄发夜来衰。东归未必胜羁旅,况是东归未有期。
-
赠别李山人
古诗《赠别李山人》唐·张乔,分合老西秦,年年梦白蘋。曾为洞庭客,还送洞庭人。语别惜残夜,思归愁见春。遥知泊舟处,沙月自相亲。
-
吊栖白上人
古诗《吊栖白上人》唐·张乔,今古遰相送,几时无逝波。篇章名不朽,寂灭理如何。内殿留真影,闲房落贝多。从兹高塔寺,惆怅懒经过。
-
游华山云际寺
古诗《游华山云际寺》唐·张乔,少华中峰寺,高秋众景归。地连秦塞起,河隔晋山微。晚木蝉相应,凉天雁并飞。殷勤记岩石,只恐再来稀。