-
春闺二首·其二
古诗《春闺二首·其二》唐·韩偓,氤氲帐里香,薄薄睡时妆。长吁解罗带,怯见上空床。
-
故都
古诗《故都》唐·韩偓,故都遥想草萋萋,上帝深疑亦自迷。塞雁帝侵池籞宿,宫鸦犹恋女墙啼。天涯烈士空垂涕,地下强魂必噬脐。掩鼻计成终不觉,冯驩无路学鸣鸡。
-
重游曲江
古诗《重游曲江》唐·韩偓,鞭梢乱拂暗伤情,踪迹难寻露草青。犹是玉轮曾辗处,一泓秋水涨浮萍。
-
荷花
古诗《荷花》唐·韩偓,纨扇相欹绿,香囊独立红。浸淫因重露,狂暴是秋风。逸调无人唱,秋塘每夜空。何繇见周昉,移入画屏中。
-
闻雨
古诗《闻雨》唐·韩偓,香侵蔽膝夜寒轻,闻雨伤春梦不成。罗帐四垂红烛背,玉钗敲著枕函声。
-
卜隐
古诗《卜隐》唐·韩偓,屏迹还应减是非,却忧蓝玉又光辉。桑梢出舍蚕初老,柳絮盖溪鱼正肥。世乱岂容长惬意,景清还觉易忘机。世间华美无心问,藜藿充肠苧作衣。
-
咏手
古诗《咏手》唐·韩偓,腕白肤红玉笋芽,调琴抽线露尖斜。背人细撚垂胭鬓,向镜轻匀衬脸霞。怅望昔逢褰绣幔,依稀曾见托金车。后园笑向同行道,摘得蘼芜又折花。
-
秋霖夜忆家
古诗《秋霖夜忆家》唐·韩偓,垂老何时见弟兄,背灯愁泣到天明。不知短发能多少,一滴秋霖白一茎。
-
春昼
古诗《春昼》唐·韩偓,春融艳艳,大醉陶陶。漏添迟日,箭减良宵。藤垂戟户,柳拂河桥。帘幕燕子,池塘伯劳。肤清臂瘦,衫薄香销。楚殿衣窄,南朝髻高。河阳县远,清波地遥。...
-
新秋
古诗《新秋》唐·韩偓,一夜清风动扇愁,背时容色入新秋。桃花脸里汪汪泪,忍到更深枕上流。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
秋村
古诗《秋村》唐·韩偓,稻垄蓼红沟水清,荻园叶白秋日明。空坡路细见骑过,远田人静闻水行。柴门狼藉牛羊气,竹坞幽深鸡犬声。绝粒看经香一炷,心知无事即长生。
-
晨兴
古诗《晨兴》唐·韩偓,晓景山河爽,闲居巷陌清。已能消滞念,兼得散馀酲。汲水人初起,回灯燕暂惊。放怀殊未足,圆隙已尘生。
-
自负
古诗《自负》唐·韩偓,人许风流自负才,偷桃三度到瑶台。至今衣领胭脂在,曾被谪仙痛咬来。
-
席上有赠
古诗《席上有赠》唐·韩偓,矜严标格绝嫌猜,嗔怒虽逢笑靥开。小雁斜侵眉柳去,媚霞横接眼波来。鬓垂香颈云遮藕,粉著兰胸雪压梅。莫道风流无宋玉,好将心力事妆台。
-
夏日
古诗《夏日》唐·韩偓,庭树新阴叶未成,玉阶人静一蝉声。相风不动乌龙睡,时有娇莺自唤名。
-
仙山
古诗《仙山》唐·韩偓,一炷心香洞府开,偃松皱涩半莓苔。水清无底山如削,始有仙人骑鹤来。
-
六言三首·其一
古诗《六言三首·其一》唐·韩偓,春楼处子倾城,金陵狎客多情。朝云暮雨会合,罗袜绣被逢迎。华山梧桐相覆,蛮江豆蔻连生。幽欢不尽告别,秋河怅望平明。
-
隰州新驿赠刺史
古诗《隰州新驿赠刺史》唐·韩偓,贤侯新换古长亭,先定心机指顾成。高义尽招秦逐客,旷怀偏接鲁诸生。萍蓬到此销离恨,燕雀飞来带喜声。却笑昔贤交易极,一开东閤便垂名。
-
春尽日
古诗《春尽日》唐·韩偓,树头初日照西檐,树底蔫花夜雨沾。外院池亭闻动锁,后堂阑槛见垂帘。柳腰入户风斜倚,榆荚堆墙水半淹。把酒送春惆怅在,年年三月病厌厌。
-
避地
古诗《避地》唐·韩偓,西山爽气生襟袖,南浦离愁入梦魂。人泊孤舟青草岸,鸟鸣高树夕阳村。偷生亦似符天意,未死深疑负国恩。白面儿郎犹巧宦,不知谁与正乾坤。