-
偈三首·其二
古诗《偈三首·其二》宋·释宗赜,新罗别无妙诀,当言不避截舌。但能心口相应,一生受用不彻。
-
偈二首·其一
古诗《偈二首·其一》宋·释宗赜,近日身心顽顿,恰似一片铁板。内无玲珑机智,外无华藻文章。谁能打作郓州针,笑杀秦时?辂钻。四楞著地,万事无心。虽然看不入,毕竟扑不破。大都好物不...
-
偈三首·其一
古诗《偈三首·其一》宋·释宗赜,冬去寒食,一百单五。活人路上,死人无数。头钻荆棘林,将谓众生苦。拜扫事如何,骨堆上添土。唯有出家人,不踏无生路。
-
偈三首·其三
古诗《偈三首·其三》宋·释宗赜,楼外紫金山色秀,门前甘露水声寒。古槐阴下清风里,试为诸人再指看。
-
偈二首·其二
古诗《偈二首·其二》宋·释宗赜,金屑虽贵,落眼成翳。金屑既除,眼在甚么处。