宋代
〔宋代〕方恬
古诗《无题》宋·方恬,蹇驴昨日雪濛濛,破帽呼舟古渡风。吟得诗成还未吐,要留此景著胸中。
古诗《至杭都游湖上》宋·方恬,春闱试罢且徘徊,十里荷花浑未开。笑指西湖且归去,閒时应待我重来。
古诗《赋雪》宋·方恬,睡起眼光的铄,拥衾缩劲高吟。推转小窗惊看,松林翻作琼林。
古诗《遇昱岭》宋·方恬,直上最高头,无人独少留。万山皆在下,千里入双眸。马傍松边立,云从脚底浮。倚天一长啸,红日满沧洲。