-
游大有空明洞
古诗《游大有空明洞》宋·范宗尹,暂到山中礼法坛,空明云气逼面寒。当年孤鹤是何处,遥想天风坠羽翰。
-
诗一首·其一
古诗《诗一首·其一》宋·范宗尹,丈人古君子,清德肖冰玉。仕宦三十载,一饱犹仰禄。驱车向金阙,此行何太速。家山岂不恋,陶令瓶无粟。
-
诗一首·其三
古诗《诗一首·其三》宋·范宗尹,古寺山环合,崎岖路仅通。一庵寒闭户,群木夜号风。幽胜穷探尽,尘劳洗涤空。兹游恐不再,聊记小诗中。
-
题雁荡山
古诗《题雁荡山》宋·范宗尹,一径入幽谷,随山几萦盘。云树深蓊蔚,石溪响潺湲。我来春色晚,山花亦何繁。好鸟不知名,向人自关关。遗我发兴新,探讨忘疲艰。龙湫信奇绝,飞泉落云...
-
诗一首·其二
古诗《诗一首·其二》宋·范宗尹,晓出城东路,寻僧聊避喧。宿云开岭岫,晚稻没川原。村暗桑枝合,林红柿子繁。日斜僮仆困,共喜到山门。