宋代
〔宋代〕周伯阳
古诗《春从天上来·武昌秋夜》宋·周伯阳,浩荡青冥。正凉露如洗,万里虚明。鼓角悲健,秋入重城。彷佛石上三生。指蓬莱云路,渺何许、月冷风清。倚南楼、一声长笛,几点残星。西风旧年有约,听...
古诗《摸鱼儿·次韵送别》宋·周伯阳,又匆匆、月鞭露镫,梅花江上归路。海图破碎来时线,何似彩衣低舞。风雪暮。正望断青山,一发云横处。浩歌独举。便想见迎门,牵衣儿女,总是旧眉妩。阳...