-
声声慢·残梦和儿韵
古诗《声声慢·残梦和儿韵》宋·赵功可,情痴倦极,天阔归迟,吟魂无力随风。月落墙阴,一屏睡睫濛濛。邯郸平生难记,记花前、犹醉金钟。留连处,忽一声山外,吹度晴钟。觉来重重追忆,似游尘...
-
柳梢青·其一·怀青山兄,时在东湖
古诗《柳梢青·其一·怀青山兄,时在东湖》宋·赵功可,一健如仙,东湖烟柳,坐拥吟翁。几许功名,百年身世,相见匆匆。别来三度秋风。怕看见、云间过鸿。酒醒灯寒,更残月落,吾美楼中。
-
柳梢青·其二·友人至
古诗《柳梢青·其二·友人至》宋·赵功可,客里凄凉,桐花满地,杜宇深山。幸自君来,谁教春去,剪剪轻寒。愁怀无语相看。谩写入、徽弦自弹。小院黄昏,前村风雨,莫倚阑干。
-
八声甘州·燕山雪花
古诗《八声甘州·燕山雪花》宋·赵功可,渺平沙、莽莽海风吹,一寒气崔嵬。耿长天欲压,河流不动,云湿如灰。帝敕冰花剪刻,飞瑞上燕台。马上行人笑,万玉堆豗。滉漾天街晴昼,料酒楼歌馆,都...
-
绮寮怨·和儿韵
古诗《绮寮怨·和儿韵》宋·赵功可,忽忽东风又老,冷云吹晚阴。疏帘下、茶鼎孤烟,断桥外、梅豆千林。江南庾郎憔悴,睡未醒、病酒愁怎禁。倚阑干、一扇凉风,看平地、落花如雪深。千曲囊...