宋代
〔宋代〕黄晞
古诗《诗一首》宋·黄晞,福唐太守天下才,好事求奇竭中楮。有时劝我静祛怀,到处寻幽闲笑侣。一朝薏苡足人疑,万里珠玑同梦睹。树墓休提孤剑耨,星垣忽见清弦古。好物终难寂寞...
古诗《寄李先生》宋·黄晞,久不见泰伯,中心频损和。近闻束书卷,更卜好山阿。学古成儒癖,敦风荡俗讹。周公法已矣,原宪事如何。母老禄未及,身闲鬓不皤。新文海裔播,旧业钓竿...