-
偈二十二首·其十六
古诗《偈二十二首·其十六》宋·释洵,三年来在此山中,上下人情贵一同。今日溪头休惜别,德云祇在妙高峰。
-
偈二十二首·其十九
古诗《偈二十二首·其十九》宋·释洵,月不堪破五,衲僧猛提取。打动东海鱼,失却南山虎。借问是何宗,逢人莫错举。
-
偈二十二首·其十三
古诗《偈二十二首·其十三》宋·释洵,榕溪脉脉,鹿岭巉巉。龙象蹴踏,前三后三。二人一见便归去,何待山堂更指南。
-
偈二十二首·其五
古诗《偈二十二首·其五》宋·释洵,拽回天关,踏翻地轴。拄杖化为龙,一雨沛然足。在坑满坑,在谷盈谷。
-
偈二十二首·其十五
古诗《偈二十二首·其十五》宋·释洵,春风吹裂峰头石,晏下东峰绝踪迹。日轮正午现全身,生铁蒺藜当面掷。
-
偈二十二首·其十
古诗《偈二十二首·其十》宋·释洵,掩室摩竭,正令已行。杜口毗耶,全机脱略。更来开口,犹欠三拳。拟欲吞声,不消一钁。
-
偈二十二首·其十八
古诗《偈二十二首·其十八》宋·释洵,昔人三箭定天山,自谓英雄盖世间。何似雪峰一只箭,等闲穿过石门关。
-
偈二十二首·其二十
古诗《偈二十二首·其二十》宋·释洵,髑髅捻碎眼睛寒,便把南辰对北看。无限风流慵卖弄,乘时推倒铁围山。
-
偈二十二首·其四
古诗《偈二十二首·其四》宋·释洵,有佛处,不得住,藕丝孔里行官路。无佛处,急走过,十字街头相对坐。
-
偈二十二首·其七
古诗《偈二十二首·其七》宋·释洵,是非海里横身入,豺虎群中放步行。自是渠侬无影迹,从教天下竞头争。常在动用中,动用收不得。常在万象中,出万象一头。你若簸土扬尘,我则空澄海湛。...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
偈二十二首·其十七
古诗《偈二十二首·其十七》宋·释洵,头颅百皱发又白,两手扶犁更出来。拈起旧时毡拍板,大家看我舞三台。啰啰哩,啰啰哩。无处有月波澄,有处无风浪起。