-
补乐歌十首·六英
古诗《补乐歌十首·六英》唐·元结,我有金石兮,击考崇崇。与汝歌舞兮,上帝之风。由六合兮,英华沨沨。我有丝竹兮,韵和泠泠。与汝歌舞兮,上帝之声。由六合兮,根底嬴嬴。
-
引东泉作
古诗《引东泉作》唐·元结,东泉人未知,在我左山东。引之傍山来,垂流落庭中。宿雾含朝光,掩映如残虹。有时散成雨,飘洒随清风。众源发渊窦,殊怪皆不同。此流又高悬,??在长空...
-
欸乃曲五首·其三
古诗《欸乃曲五首·其三》唐·元结,千里枫林烟雨深,无朝无暮有猿吟。停桡静听曲中意,好是云山韶濩音。
-
恶圆之士歌
古诗《恶圆之士歌》唐·元结,宁方为皂,不圆为卿。宁方为污辱,不圆为显荣。
-
系乐府十二首·寿翁兴
古诗《系乐府十二首·寿翁兴》唐·元结,借问多寿翁,何方自修育。惟云顺所然,忘情学草木。始知世上术,劳苦化金玉。不见充所求,空闻肆耽欲。清和存王母,潜濩无乱黩。谁正好长生,此言堪佩...
-
别何员外
古诗《别何员外》唐·元结,谁能守清躅,谁能嗣世儒。吾见何君饶,为人有是夫。黜官二十年,未曾暂崎岖。终不病贫贱,寥寥无所拘。忽然逢知己,数月领官符。犹是尚书郎,收赋来江...
-
补乐歌十首·大夏
古诗《补乐歌十首·大夏》唐·元结,茫茫下土兮,乃生九州。山有长岑兮,川有深流。茫茫下土兮,乃均四方。国有安乂兮,野有封疆。茫茫下土兮,乃歌万年。上有茂功兮,下戴仁天。
-
橘井
古诗《橘井》唐·元结,灵橘无根井有泉,世间如梦又千年。乡园不见重归鹤,姓字今为第几仙。风冷露坛人悄悄,地闲荒径草绵绵。如何蹑得苏君迹,白日霓旌拥上天。
-
补乐歌十首·丰年
古诗《补乐歌十首·丰年》唐·元结,猗太帝兮,其智如神;分草实兮,济我生人。猗太帝兮,其功如天;均四时兮,成我丰年。
-
演兴四首·闵岭中
古诗《演兴四首·闵岭中》唐·元结,囗群山以延想,吾独闵乎岭中。彼岭中兮何有,有天含之玉峰。殊閟绝之极颠,上闻产乎翠茸。欲采之以将寿,眇不知夫所从。大渊蕴蕴兮绝嶘岌岌,非梯梁以...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
系乐府十二首·颂东夷
古诗《系乐府十二首·颂东夷》唐·元结,尝闻古天子,朝会张新乐。金石无全声,宫商乱清浊。东惊且悲叹,节变何烦数。始知中国人,耽此亡纯朴。尔为外方客,何为独能觉。其音若或在,蹈海吾将...
-
招陶别驾家阳华作
古诗《招陶别驾家阳华作》唐·元结,海内厌兵革,骚骚十二年。阳华洞中人,似不知乱焉。谁能家此地,终老可自全。草堂背岩洞,几峰轩户前。清渠匝庭堂,出门仍灌田。半崖盘石径,高亭临极...
-
喻旧部曲
古诗《喻旧部曲》唐·元结,漫游樊水阴,忽见旧部曲。尚言军中好,犹望有所属。故令争者心,至死终不足。与之一杯酒,喻使烧戎服。兵兴向十年,所见堪叹哭。相逢是遗人,当合识荣...
-
补乐歌十首·云门
古诗《补乐歌十首·云门》唐·元结,玄云溶溶兮,垂雨蒙蒙;类我圣泽兮,涵濡不穷。玄云漠漠兮,含映逾光;类我圣德兮,溥被无方。
-
酬孟武昌苦雪
古诗《酬孟武昌苦雪》唐·元结,积雪闲山路,有人到庭前。云是孟武昌,令献苦雪篇。长吟未及终,不觉为凄然。古之贤达者,与世竟何异。不能救时患,讽谕以全意。知公惜春物,岂非爱时...
-
补乐歌十首·五茎
古诗《补乐歌十首·五茎》唐·元结,植植万物兮,滔滔根茎;五德涵柔兮,沨沨而生。其生如何兮秞秞,天下皆自我君兮化成。
-
游石溪示学者
古诗《游石溪示学者》唐·元结,小溪在城下,形胜堪赏爱。尤宜春水满,水石更殊怪。长山势回合,井邑相萦带。石林绕舜祠,西南正相对。阶庭无争讼,郊境罢守卫。时时溪上来,劝引辞学...
-
樊上漫作
古诗《樊上漫作》唐·元结,漫家郎亭下,复在樊水边。去郭五六里,扁舟到门前。山竹绕茅舍,庭中有寒泉。西边双石峰,引望堪忘年。四邻皆渔父,近渚多闲田。且欲学耕钓,于斯求老...
-
刘侍御月夜宴会
古诗《刘侍御月夜宴会》唐·元结,我从苍梧来,将耕旧山田。踟蹰为故人,且复停归船。日夕得相从,转觉和乐全。愚爱凉风来,明月正满天。河汉望不见,几星犹粲然。中夜兴欲酣,改坐临清...
-
补乐歌十首·九渊
古诗《补乐歌十首·九渊》唐·元结,圣德至深兮,奫奫如渊;生类娭娭兮,孰知其然。