-
登翅头山题俨公石壁
古诗《登翅头山题俨公石壁》唐·包融,晨登翅头山,山曛黄雾起。却瞻迷向背,直下失城市。暾日衔东郊,朝光生邑里。扫除诸烟氛,照出众楼雉。青为洞庭山,白是太湖水。苍茫远郊树,倏忽不相...
-
和崔会稽咏王兵曹厅前涌泉势成中字
古诗《和崔会稽咏王兵曹厅前涌泉势成中字》唐·包融,茂德来徵应,流泉入咏歌。含灵符上善,作字表中和。有草恒垂露,无风欲偃波。为看人共水,清白定谁多。
-
酬忠公林亭
古诗《酬忠公林亭》唐·包融,江外有真隐,寂居岁已侵。结庐近西术,种树久成阴。人迹乍及户,车声遥隔林。自言解尘事,咫尺能辎尘。为道岂庐霍,会静由吾心。方秋院木落,仰望日萧...
-
送国子张主簿
古诗《送国子张主簿》唐·包融,湖岸缆初解,莺啼别离处。遥见舟中人,时时一回顾。坐悲芳岁晚,花落青轩树。春梦随我心,悠扬逐君去。
-
和陈校书省中玩雪
古诗《和陈校书省中玩雪》唐·包融,芸阁朝来雪,飘飖正满空。褰开明月下,校理落花中。色向怀铅白,光因翰简融。能令草玄者,回思入流风。
-
武陵桃源送人
古诗《武陵桃源送人》唐·包融,武陵川径入幽遐,中有鸡犬秦人家。先时见者为谁耶,源水今流桃复花。
-
阮公啸台
古诗《阮公啸台》唐·包融,荒台森荆杞,蒙笼无上路。传是古人迹,阮公长啸处。至今清风来,时时动林树。逝者共已远,升攀想遗趣。静然荒榛门,久之若有悟。灵光未歇灭,千载知仰...
-
赋得岸花临水发
古诗《赋得岸花临水发》唐·包融,笑笑傍溪花,丛丛逐岸斜。朝开川上日,夜发浦中霞。照灼如临镜,䒠茸胜浣纱。春来武陵道,几树落仙家。