-
江亭赠别
古诗《江亭赠别》唐·马戴,长亭晚送君,秋色渡江濆。衰柳风难定,寒涛雪不分。猿声离楚峡,帆影入湘云。独泛扁舟夜,山钟可卧闻。
-
雒中寒夜姚侍御宅怀贾岛
古诗《雒中寒夜姚侍御宅怀贾岛》唐·马戴,夜木动寒色,雒阳城阙深。如何异乡思,更抱故人心。微月关山远,闲阶霜霰侵。谁知石门路,待与子同寻。
-
宿无可上人房
古诗《宿无可上人房》唐·马戴,稀逢息心侣,细话远山期。河汉秋深夜,杉梧露滴时。风传林磬响,月掩草堂迟。坐卧禅心在,浮生皆不知。
-
下第再过崔邵池阳居
古诗《下第再过崔邵池阳居》唐·马戴,岂无故乡路,路远未成归。关内相知少,海边来信稀。离云空石穴,芳草偃郊扉。谢子一留宿,此心聊息机。
-
早发故山作
古诗《早发故山作》唐·马戴,云门夹峭石,石路荫长松。谷响猿相应,山深水复重。餐霞人不见,采药客犹逢。独宿灵潭侧,时闻岳顶钟。
-
下第别郜扶
古诗《下第别郜扶》唐·马戴,穷途别故人,京洛泣风尘。在世即应老,他乡又欲春。平生空志学,晚岁拙谋身。静话归休计,唯将海上亲。
-
汧上劝旧友
古诗《汧上劝旧友》唐·马戴,斗酒故人同,长歌起北风。斜阳高垒闭,秋角暮山空。雁叫寒流上,萤飞薄雾中。坐来生白发,况复久从戎。
-
巴江夜猿
古诗《巴江夜猿》唐·马戴,日饮巴江水,还啼巴岸边。秋声巫峡断,夜影楚云连。露滴青枫树,山空明月天。谁知泊船者,听此不能眠。
-
赠淮南将
古诗《赠淮南将》唐·马戴,何事淮南将,功高业未成。风涛辞海郡,雷雨镇山营。度碛黄云起,防秋白发生。密机曾制敌,忧国更论兵。塞色侵旗动,寒光锁甲明。自怜心有作,独立望专...
-
落照
古诗《落照》唐·马戴,照曜天山外,飞鸦几共过。微红拂秋汉,片白透长波。影促寒汀薄,光残古木多。金霞与云气,散漫复相和。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
路傍树
古诗《路傍树》唐·马戴,古树何人种,清阴减昔时。莓苔根半露,风雨节偏危。虫蠹心将穴,蝉催叶向衰。樵童不须剪,聊起邵公思。
-
相和歌辞·关山曲·其二
古诗《相和歌辞·关山曲·其二》唐·马戴,火发龙山北,中宵易左贤。勒兵临汉水,惊雁散胡天。木落防河急,军孤受敌偏。犹闻汉皇怒,按剑待开边。
-
寄云台观田秀才
古诗《寄云台观田秀才》唐·马戴,云压松枝拂石窗,幽人独坐鹤成双。晚来漱齿敲冰渚,闲读仙书倚翠幢。
-
边将
古诗《边将》唐·马戴,玉榼酒频倾,论功笑李陵。红缰跑骏马,金镞掣秋鹰。塞迥连天雪,河深彻底冰。谁言提一剑,勤苦事中兴。
-
将别寄友人
古诗《将别寄友人》唐·马戴,帝乡归未得,辛苦事羁游。别馆一尊酒,客程千里秋。霜风红叶寺,夜雨白蘋洲。长恐此时泪,不禁和恨流。
-
同州冬日陪吴常侍闲宴
古诗《同州冬日陪吴常侍闲宴》唐·马戴,中天白云散,集客郡斋时。陶性聊飞爵,看山忽罢棋。雪花凝始散,木叶脱无遗。静理良多暇,招邀惬所思。
-
赠别北客
古诗《赠别北客》唐·马戴,君生游侠地,感激气何高。饮尽玉壶酒,赠留金错刀。雁关飞霰雪,鲸海落云涛。决去如征鸟,离心空自劳。
-
霁后寄白阁僧
古诗《霁后寄白阁僧》唐·马戴,苍翠霾高雪,西峰鸟外看。久披山衲坏,孤坐石床寒。盥手水泉滴,燃灯夜烧残。终期老云峤,煮药伴中餐。
-
晚眺有怀
古诗《晚眺有怀》唐·马戴,点点抱离念,旷怀成怨歌。高台试延望,落照在寒波。此地芳草歇,旧山乔木多。悠然暮天际,但见鸟相过。
-
白鹿原晚望
古诗《白鹿原晚望》唐·马戴,浐曲雁飞下,秦原人葬回。丘坟与城阙,草树共尘埃。