〔唐代〕王鲁复
古诗《故白岩禅师院》唐·王鲁复,能师还世名还在,空闭禅堂满院苔。花树不随人寂寞,数枝犹自出墙来。
古诗《诣李侍郎》唐·王鲁复,文字元无底,功夫转到难。苦心三百首,暂请侍郎看。
古诗《吊灵均》唐·王鲁复,万古汨罗深,骚人道不沈。明明唐日月,应见楚臣心。
古诗《吊韩侍郎》唐·王鲁复,星落少微宫,高人入古风。几年才子泪,并写五言中。
古诗《水楼》唐·王鲁复,山衔落日溪光动,岸转回风槛影浮。座内数声来远鹤,烟中一派辨孤舟。