〔唐代〕独孤绶
古诗《投珠于泉》唐·独孤绶,至道归淳朴,明珠被弃捐。天真来照乘,成性却沈泉。不是灵蛇吐,非缘合浦还。岸傍随月落,波底共星悬。致远终无胫,怀贪遂息肩。欲知恭俭德,所宝在惟...
古诗《秦镜》唐·独孤绶,万古秦时镜,从来抱至精。依台月自吐,在匣水常清。烂烂金光发,澄澄物象生。云天皆洞鉴,表里尽虚明。但见人窥胆,全胜响应声。妍媸定可识,何处更逃...