-
闰月定四时
古诗《闰月定四时》唐·许稷,玉律穷三纪,推为积闰期。月馀因妙算,岁遍自成时。乍觉年华改,翻怜物候迟。六旬知不惑,四气本无欺。月桂亏还正,阶蓂落复滋。从斯分历象,共仰定毫...
-
赋得风动万年枝
古诗《赋得风动万年枝》唐·许稷,琼树偏春早,光飞处处宜。晓浮三殿日,暗度万年枝。婀娜摇仙禁,缤翻映玉池。含芳烟乍和,拂砌影初移。为近韶阳煦,皆先众卉垂。成阴知可待,不与众芳...
-
江南春
古诗《江南春》唐·许稷,江南正月春花早,梅花柳花夹长道。江南二月春光半,杏白桃红香蕊散。江南三月春光暮,蝴蝶闲飞绕深圃。
-
九鲤湖
古诗《九鲤湖》唐·许稷,道是烧丹地,依然云水居。山空人去后,梦醒客来初。溪雨飞沙霁,岩门隐雾虚。高歌对明月,松影落扶疏。