-
赠庐山道士
古诗《赠庐山道士》唐·杨衡,寂寥高室古松寒,松下仙人字委鸾。头垂白发朝鸣磬,手把青芝夜绕坛。物像自随尘外灭,真源长向性中看。悠悠万古皆如此,秋比松枝春比兰。
-
征人
古诗《征人》唐·杨衡,西风屡鸣雁,东郊未升日。繁烟幂幂昏,暗骑萧萧出。望云愁玉塞,眠月想蕙质。借问露沾衣,何如香满室。
-
送公孙器自桂林归蜀
古诗《送公孙器自桂林归蜀》唐·杨衡,桂林浅复碧,潺湲半露石。将乘触物舟,暂驻飞空锡。蜀乡异青眼,蓬户高朱戟。风度杳难寻,云飘讵留迹。旧户闲花草,驯鸽傍檐隙。挥手共忘怀,日堕千山...
-
将之荆州南与张伯刚马惣钟陵夜别
古诗《将之荆州南与张伯刚马惣钟陵夜别》唐·杨衡,荆台别路长,密绪分离状。莫诉杯来促,更筹屡已倡。烛花侵雾暗,瑟调寒风亮。谁念晓帆开,默睇参差浪。
-
游陆先生故岩居
古诗《游陆先生故岩居》唐·杨衡,独壑临万嶂,苍苔绝行迹。仰窥猿挂树,俯对鹤巢石。上有一岩屋,相传灵人宅。深林无阳晖,幽水转鲜碧。拾薪遇遗鼎,探穴得古籍。结念候云兴,烧香坐终...
-
宿吉祥寺寄庐山隐者
古诗《宿吉祥寺寄庐山隐者》唐·杨衡,风鸣云外钟,鹤宿千年松。相思杳不见,月出山重重。
-
仙女词
古诗《仙女词》唐·杨衡,玉京初侍紫皇君,金缕鸳鸯满绛裙。仙宫一闭无消息,遥结芳心向碧云。
-
卢十五竹亭送侄称归山
古诗《卢十五竹亭送侄称归山》唐·杨衡,落叶寒拥壁,清霜夜沾石。正是忆山时,复送归山客。殷勤一尊酒,晓月当窗白。
-
秋夜桂州宴送郑十九侍御
古诗《秋夜桂州宴送郑十九侍御》唐·杨衡,秋至触物愁,况当离别筵。短歌销夜烛,繁绪遍高弦。桂水舟始泛,兰堂榻讵悬。一杯勾离阻,三载奉周旋。鸦噪更漏飒,露濡风景鲜。斯须不共此,且为更留...
-
宿陟岵寺云律师院
古诗《宿陟岵寺云律师院》唐·杨衡,像宇郁参差,宝林疏复密。中有弥天子,燃灯坐虚室。心证红莲喻,迹羁青眼律。玉炉扬翠烟,金经开缥帙。肆陈坚固学,破我梦幻质。碧水洒尘缨,凉扇当夏...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
寄彻公
古诗《寄彻公》唐·杨衡,北风吹霜霜月明,荷叶枯尽越水清。别来几度龙宫宿,雪山童子应相逐。
-
送陈房谒抚州周使君
古诗《送陈房谒抚州周使君》唐·杨衡,匡山一亩宫,尚有桂兰丛。凿壁年虽异,穿杨志幸同。貌羸缘塞苦,道蹇为囊空。去谒临川守,因怜鹤在笼。
-
登紫霄峰赠黄仙师
古诗《登紫霄峰赠黄仙师》唐·杨衡,紫霄不可涉,灵峰信穹崇。下有琼树枝,上有翠发翁。鸡鸣秋汉侧,日出红霞中。璨璨真仙子,执旄为侍童。焚香杳忘言,默念合太空。世华徒熠耀,虚室自朦...
-
送郑丞之罗浮中习业
古诗《送郑丞之罗浮中习业》唐·杨衡,百年泛飘忽,万事系衰荣。高鸿脱矰缴,达士去簪缨。始从天目游,复作罗浮行。云卧石林密,月窥花洞明。全形在气和,习默凭境清。夙秘绛囊诀,屡投金简...
-
赋得夜雨滴空阶送魏秀才
古诗《赋得夜雨滴空阶送魏秀才》唐·杨衡,委檐方滴滴,沾红复洒绿。醉听乍朦胧,愁闻多断续。始兼泉向细,稍杂更声促。百虑自萦心,况有人如玉。
-
夜半步次古城
古诗《夜半步次古城》唐·杨衡,茫茫死复生,惟有古时城。夜半无鸟雀,花枝当月明。
-
上阳春辞
古诗《上阳春辞》唐·杨衡,圣皇自在长生殿,不向蓬莱王母家。
-
题花树
古诗《题花树》唐·杨衡,都无看花意,偶到树边来。可怜枝上色,一一为愁开。
-
题玄和师仙药室
古诗《题玄和师仙药室》唐·杨衡,山边萧寂室,石掩浮云扃。绕室微有路,松烟深冥冥。入松汲寒水,对鹤问仙经。石几香未尽,水花风欲零。何年去华表,几度穷苍冥。却顾宦游子,眇如霜中...
-
白纻辞二首·其一
古诗《白纻辞二首·其一》唐·杨衡,蹑珠履,步琼筵。轻身起舞红烛前,芳姿艳态妖且妍。回眸转袖暗催弦,凉风萧萧漏水急。月华泛溢红莲湿,牵裙揽带翻成泣。