〔唐代〕罗虬
古诗《过友人故居》唐·罗虬,堤草袅空垂露眼,渚浦穿浪凑烟芽。晴楼谈罢山横黛,夜局棋酣烛坠花。
古诗《比红儿诗》唐·罗虬,姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。陷却平阳为小...
古诗《句》唐·罗虬,雪中放马朝寻迹,云外闻鸿夜射声。龙鳞柳弱垂朝露,麈尾松高挥夜风。猿隔乱云啼暮岭,雁和微雨下寒湖。夜渡酒酣千顷月,昼楼棋罢一窗山。