〔唐代〕谭铢
古诗《题九华山》唐·谭铢,忆闻九华山,尚在童稚年。浮沈任名路,窥仰会无缘。罢职池阳时,复遭迎送牵。因兹契诚愿,瞩望枕席前。况值春正浓,气色无不全。或如碧玉静,或似青霭...
古诗《真娘墓》唐·谭铢,武丘山下冢累累,松柏萧条尽可悲。何事世人偏重色,真娘墓上独题诗。