-
感寓十首次韵和黄著作鲁直以将穷山海迹胜绝赏心晤为韵·其九
古诗《感寓十首次韵和黄著作鲁直以将穷山海迹胜绝赏心晤为韵·其九》宋·晁补之,楚有吹竹者,工作百兽音。削格为尔多,滔滔宁适今。尝俾范驰驱,终日无一禽。复之傥或可,诡遇亦何心。
-
饮酒二十首同苏翰林先生次韵追和陶渊明·其十七
古诗《饮酒二十首同苏翰林先生次韵追和陶渊明·其十七》宋·晁补之,淮南夏早收,晚秧亦含风。连舻似雍绛,千斛输吴中。使君饮酒乐,岁美关梁通。安得天下人,俱忘楚人弓。
-
题惠崇画四首·其一·春
古诗《题惠崇画四首·其一·春》宋·晁补之,东风回,江上渚,何处来,双白鹭。灼灼岸间桃,依稀兰杜苗。一衔湍濑鳞,一下青林梢,潇湘绿水春迢迢。
-
西归七首次韵和泗州十五叔父·其五
古诗《西归七首次韵和泗州十五叔父·其五》宋·晁补之,驱马马走山,回车车渐水。涂穷我何适,恸哭盈襟泪。巢居识风声,穴藏知雨意。救斗曾得伤,缨冠亦可已。
-
视田五首赠八弟无斁·其一
古诗《视田五首赠八弟无斁·其一》宋·晁补之,河流之所濡,一斛泥数斗。我庄当水穷,乃比石田瘦。尚无东陵瓜,况有南山豆。天雨不可期,且复鞭牛后。
-
冤朐路
古诗《冤朐路》宋·晁补之,棠梨叶战风骚骚,纸钱窸窣鸣空郊。背人独鸟归寒巢,予亦投村指横桥。茅檐霜月照征袍,夜冷不寐闻狐嗥。悼我为生良已劳,两手如龟髀肉消。青楼公子烧兰...
-
东坡公以种松法授都梁杜子师并为作诗子师求余同赋·其一
古诗《东坡公以种松法授都梁杜子师并为作诗子师求余同赋·其一》宋·晁补之,不学栽桤业种松,未惭履狶笑屠龙。许君尽得东坡术,已与先生一事同。
-
饮酒二十首同苏翰林先生次韵追和陶渊明·其五
古诗《饮酒二十首同苏翰林先生次韵追和陶渊明·其五》宋·晁补之,一眼异青白,口语来啾喧。酌一不酌一,用意何其偏。谁似子孙子,高栖苏门山。时随岭云出,又与林鸟还。平生但长啸,独为嵇生言。
-
题惠崇画四首·其三·秋
古诗《题惠崇画四首·其三·秋》宋·晁补之,一雁孤风乍临渚,两雁将飞未成举,三雁群行依宿莽。芦花已倒江上风,云间分飞那可同。
-
送梅校理子明通守杭州
古诗《送梅校理子明通守杭州》宋·晁补之,金明池上柳,人折一枝春。赠子意不浅,东游云外身。人生半刺史,朱绶光四邻。此岂经世怀,但慰垂白亲。钱塘我旧游,颇复识其人。不应山水改,但恐猿鸟...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
遐观楼辞
古诗《遐观楼辞》宋·晁补之,窘墙堵之伏潜兮,登斯楼以遐观。匪吾居之为隘兮,乾坤曶其盂盘。仰攀甍而拊楯兮,宇旷旷而益宽。彼何大而能舒兮,吾何眇而莫闲。霜肃垄而木枯兮,潦收...
-
感寓十首次韵和黄著作鲁直以将穷山海迹胜绝赏心晤为韵·其五
古诗《感寓十首次韵和黄著作鲁直以将穷山海迹胜绝赏心晤为韵·其五》宋·晁补之,鼓吹出西羌,光华动眉额。鞬櫜望酒泉,面有可怜色。念身匪兕虎,少日四方迹。百计等画蛇,老大悲故国。
-
考校同文馆戏赠子方兼呈文潜
古诗《考校同文馆戏赠子方兼呈文潜》宋·晁补之,二十年来曹子方,新诗曾见未能忘。多才善戏称物芳,吴娃席上呼作郎。瞥然何许岁月长,只今未老毛发苍。自言逢掖非昔狂,传经华阴夫子堂。何曾骑马身挟...
-
题宗室大年画扇四首·其一
古诗《题宗室大年画扇四首·其一》宋·晁补之,王孙蕴奇意,纨素澹云烟。借与王摩诘,含毫思邈然。
-
次韵文潜忆杨翰林元素家淮上夜饮作
古诗《次韵文潜忆杨翰林元素家淮上夜饮作》宋·晁补之,老人得坐安若山,畏寒缩颈衣裘间。不如公子拥樽酒,诗材春乱词涛翻。想见杨家美人出,玉面朱唇映琴瑟。冰船著炬光照淮,雪乱风筵饮方逸。只今愁坐私自...
-
用寄成季韵呈鲁直
古诗《用寄成季韵呈鲁直》宋·晁补之,怀英名高长史口,独以一人当北斗。黄公崛起与之班,奄有斯名唐以还。文章破觚赖圣世,笔墨未逃蹊径间。湖州太守诸儒长,可独进贤无上赏。曾语黄公四坐...
-
过熊耳山
古诗《过熊耳山》宋·晁补之,杀一不辜神所恫,吕母何预于樊崇。蜂蚁无王求所止,一朝积甲齐熊耳。两峰相向犹眈眈,千载定林馀一龛。我来扪石望荆杞,此山阅人亦多矣。
-
和东坡先生梅花三首·其一
古诗《和东坡先生梅花三首·其一》宋·晁补之,霜晴十月玉溪村,见梅开早客迷魂。山阿若有人含睇,跂望不到霜烟昏。东西野寺通两径,上下竹篱开一园。落身曲糵盆盎里,晨坐对花无酒温。归来山月照玉...
-
及第东归将赴调寄李成季
古诗《及第东归将赴调寄李成季》宋·晁补之,先辈观涛沧海口,长啸横槎拂牛斗。野人醉著梦游天,九门历尽惊复还。嘈嘈广乐犹盈耳,出门依旧重人间。不知先辈今何往,仙标玉骨天应赏。千里东归暮景...
-
生查子·梅
古诗《生查子·梅》宋·晁补之,青帝晓来风,偏傍梅梢紧。未放玉肌开,已觉龙香喷。此意比佳人,争奈非朱粉。惟有许飞琼,风味依稀近。