-
泊舟山阳偶题
古诗《泊舟山阳偶题》宋·晁补之,五岁淮山一梦新,扁舟曾系市桥春。津亭石磴双垂柳,见我依依似故人。
-
琴中宫调辞
古诗《琴中宫调辞》宋·晁补之,神仙神仙何处,青山里,白云际,不似人间世。源上正碧桃春,清溪乍逢人。住无因,忆红尘,出洞花纷纷。
-
读蔺相如传赠李甥师蔺
古诗《读蔺相如传赠李甥师蔺》宋·晁补之,蚩蚩六国共忧秦,独有相如智不群。完璧东归何足道,最贤能下怒将军。
-
皖口遭风
古诗《皖口遭风》宋·晁补之,欻起惊涛渺去程,扁舟三日滞长汀。无心坐使群鸥舞,莽眇吾知未可乘。
-
蔡州叔父金部挽辞别二首·其二
古诗《蔡州叔父金部挽辞别二首·其二》宋·晁补之,学比我公常恐后,身于馀子似蒙知。心惊并直仪曹夜,泪尽孤吟海浦时。
-
拟古六首上鲜于大夫子骏·其五·涉江采芙蓉
古诗《拟古六首上鲜于大夫子骏·其五·涉江采芙蓉》宋·晁补之,涉江采芙蓉,江上零露滋。方舟不能度,日暮白蘋悲。清波有鸣鸿,荡漾安可期。幸因南风逝,寄言钦所思。
-
寄家人
古诗《寄家人》宋·晁补之,孟光家世自清芬,鸿亦幽情慕陇云。汲水挽车归去好,茯苓日日长松根。
-
东皋十首·其八
古诗《东皋十首·其八》宋·晁补之,尺五城南未足高,只今小杜更飘摇。暮烟疏雨从君胜,玉子文楸听我饶。
-
自画山水留春堂大屏题其上
古诗《自画山水留春堂大屏题其上》宋·晁补之,胸中正可吞云梦,盏里何妨对圣贤。有意清秋入衡霍,为君无尽写江天。
-
题伯时画
古诗《题伯时画》宋·晁补之,单于射获明妃笑,劝酌蒲萄跪小胡。不恨别宫昆莫老,应怜超乘子南夫。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送北京学生曹慈明秀才之京师
古诗《送北京学生曹慈明秀才之京师》宋·晁补之,魏武子孙今寂莫,唐来只有画将军。邺城初见黄须面,尚喜登堂词若云。乃公白首图籍里,小心恐惧教其子。文章锦心仍绣腑,屠龙殚家安用许。半年系船康海...
-
再用韵和陈伯比二首·其二
古诗《再用韵和陈伯比二首·其二》宋·晁补之,筑台危可瞰坰牧,朝来小雨犹十上。虽无峻岭有修竹,不减山阴同放浪。青门正尔堪邵平,云中何必须魏尚。小池更广勿近墙,畏与浊渠同滉漾。
-
永嘉县君赴颍昌杜丈之丧送至鹿邑境上赠别
古诗《永嘉县君赴颍昌杜丈之丧送至鹿邑境上赠别》宋·晁补之,二十年糠秕,相从无腼颜。尊公抱至痛,白玉掩深菅。送子三百里,西风涕汍澜。邻丧罢相舂,况我五服间。怜子一女子,忘身赴忧患。但恨莫攀輀,贱生守微...
-
家池雨中二首·其一
古诗《家池雨中二首·其一》宋·晁补之,小池初凿新得雨,一部鼓吹从何来。有蟾正碧乱草色,时出汩没西南隈。井干跳梁百不少,洞庭鱼龙何有哉。能歌得胜莫入月,凉夜与尔俱忘回。
-
过涧歇·东皋寓居
古诗《过涧歇·东皋寓居》宋·晁补之,归去。奈故人、尚作青眼相期,未许明时归去。放怀处。买得东皋数亩,静爱园林趣。任过客、剥啄相呼昼扃户。堪笑儿童事业,华颠向谁语。草堂人悄,圆荷...
-
直庐联句
古诗《直庐联句》宋·晁补之,上閤井泉甘若醴,蓬山点茶竹阴底。庚伏恩容午课休,宫殿初凉朝雨洗。身闲出饮官不嗔,日长睡足长精神。未惭便作蠹鱼老,拔毛济世知何人。
-
次韵答叶学古
古诗《次韵答叶学古》宋·晁补之,昔我游武林,值子长江头。我时方南辕,子亦将西舟。相见两大笑,典衣上高楼。楼高不知暑,五月凝清秋。环观四山明,俯视万井稠。喧喧市中人,日暮歌吹...
-
次韵阎甥伯温池上八首·其四
古诗《次韵阎甥伯温池上八首·其四》宋·晁补之,池深不可临,际水作石磴。尘埃搅百里,得此亦差胜。晨朝看雨坐,蛙喜律吕应。有儿不鼓箧,共此疏懒兴。
-
试院次韵文潜欲知归期近呈天启慎思
古诗《试院次韵文潜欲知归期近呈天启慎思》宋·晁补之,眉山得张侯,心许出一手。临川见蔡子,千载慰邂逅。邓君起南国,磊磊看三秀。譬如黄钟陈,我尚瓦釜吼。欲知归期近,唤马牵出厩。官壶持饷妇,倾写不渍...
-
次韵阎秀才汉臣食兔
古诗《次韵阎秀才汉臣食兔》宋·晁补之,兔诚中山族,中古稍分裂。唐虞用大牲,虽有目未瞥。䨲孙能飞仙,飘忽天汉决。不逢易牙试,厥胄几泯灭。羿弧殒阳乌,曾不弋在穴。王良马慢忌,扑握几奔...