唐代
〔唐代〕陈宫妃嫔
古诗《与颜浚冥会诗·其三·幼芳赋》唐·陈宫妃嫔,素魄初圆恨翠娥,繁华浓艳竟如何。南朝唯有长江水,依旧门前作逝波。
古诗《与颜浚冥会诗·其二·贵嫔赋》唐·陈宫妃嫔,宝阁排云称望仙,五云高艳拥朝天。清溪犹有当时月,应照琼花绽绮筵。
古诗《与颜浚冥会诗·其一·丽华赋》唐·陈宫妃嫔,秋草荒台响夜蛩,白杨凋尽减悲风。綵笺曾擘欺江总,绮阁尘消玉树空。
古诗《与颜浚冥会诗·其四·浚诗》唐·陈宫妃嫔,箫管清吟怨丽华,秋江寒月绮窗斜。惭非后主题笺客,得见临春阁上花。