芙蓉古丈夫
〔唐代〕毛女
古诗《吟·其二》唐·毛女,谁知古是与今非,闲蹑青霞与翠微。箫管秦楼应寂寂,彩云空惹薜萝衣。
古诗《吟·其一》唐·毛女,饵柏身轻叠嶂间,是非无意到尘寰。冠裳暂备论浮世,一饷云游碧落间。