-
题简斋
古诗《题简斋》宋·陈与义,我窗三尺馀,可以阅晦明。北省虽巨丽,无此风竹声。不著散花女,而况使鬼兄。世间多歧路,居士绳床平。未知阮遥集,几屐了平生。领军一屋鞋,千载笑绝...
-
次韵谢天宁老见贻
古诗《次韵谢天宁老见贻》宋·陈与义,庭柏不受寒,依然照人绿。雾收晨光发,可玩不可掬。道人方出定,不复辨羊鹿。微云度遥天,一笑立于独。嗟予晚闻道,学看传灯录。三生蠹书鱼,万卷今可...
-
题易元吉画獐
古诗《题易元吉画獐》宋·陈与义,纷纷骑马尘及腹,名利之窟争驰逐。眼明见此山中吏,怪底吾庐有林谷。雌雄相对目炯炯,意闲不受荣与辱。掇皮皆真岂自知,坐令猫犬羞奴仆。我不是李卫公...
-
雨晴徐步
古诗《雨晴徐步》宋·陈与义,百年几晴朝,徐步山径湿。忽悟春已深,鸣禽飞相及。雪消众绿净,雾罢群峰立。涧边千嵁岩,今日何复集。
-
衡岳道中·其二
古诗《衡岳道中·其二》宋·陈与义,客子山行不觉风,龙吟虎啸满山松。纶巾一幅无人识,胜业门前听午钟。
-
难老堂周元翁家
古诗《难老堂周元翁家》宋·陈与义,城南乌声和且都,我识丈人屋上乌。难老堂中一樽酒,不教霜雪上髭须。樊侯种梓用莫竭,丈人向来亦种德。挽回万事入绳床,花竹相看有佳色。人生知足一饱...
-
送王因叔赴试
古诗《送王因叔赴试》宋·陈与义,枫落南纪明,秋高洞庭白。自是天涯人,更送湖上客。人生险易乘除里,富贵功名从此始。不须惜别作酸然,满路新诗付吾子。
-
留别康元质教授
古诗《留别康元质教授》宋·陈与义,腐儒身世已百忧,此去行年岂堪记。岳阳楼前一杯酒,与子同州复同味。洞庭秋气连苍梧,天高地远鱼龙呼。莫倚仲宣能作赋,不随文若事征途。
-
杂书示陈国佐胡元茂四首·其一
古诗《杂书示陈国佐胡元茂四首·其一》宋·陈与义,一官专为口,俯仰汗我颜。顾将千日饥,换此三岁闲。冥冥云表雁,时节自往还。不忧稻粱绝,忧在罗网间。绝胜杜拾遗,一饱常间关。晚知儒冠误,犹恋终南...
-
书怀示友十首·其三
古诗《书怀示友十首·其三》宋·陈与义,平生诗作祟,肠肚困藿食。使我忘隐忧,亦自得诗力。绝知是馀蔽,且复求今日。不如付杯酒,一笑万事毕。毛颖仅升堂,曲生真入室。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
用大成四桂坊韵赋诗赠令狐昆仲
古诗《用大成四桂坊韵赋诗赠令狐昆仲》宋·陈与义,乡人洗眼看银黄,得桂连枝手尚香。盛事固应传雁塔,新诗不减住鸡坊。醍酥乳酪元同味,羯末封胡更合堂。从此葛恢门下客,知名可但一杨方。
-
雪
古诗《雪》宋·陈与义,穷腊见三白,江南无旧闻。天上春已暮,尽日花缤纷。平生虽畏寒,遇雪心所欣。拥裘未敢出,投隙致殷勤。窗户忽相照,川陵已难分。二仪有巨丽,老我不能...
-
留别葛汝州
古诗《留别葛汝州》宋·陈与义,平生师友尘莫数,两眼偏明向公许。一时盛德人中骥,四海知名地上虎。东序阶墀再靴板,西州杖屦三寒暑。我方庶兄汤惠休,公乃小儿杨德祖。未颁还朝尺一...
-
再赋·其二
古诗《再赋·其二》宋·陈与义,兴公赋天台,千字一何少。岘山逢巧匠,笼络六诗了。馀情到娘子,心动云缥缈。仿佛山阿人,薜荔一身绕。殷勤供泚笔,路转得龙沼。应龙喜公来,嘘气纷雾...
-
蒙再示佳什不敢虚辱厚赐谨再用韵
古诗《蒙再示佳什不敢虚辱厚赐谨再用韵》宋·陈与义,先生明经今蔡义,念佛仍师大势至。食菜不待周颙书,要断贪杀兼自卫。颜回平生拾堕尘,蓼虫食蓼忘其辛。先生种福我无祸,成佛定是同功人。两诗见戒言甚...
-
竹
古诗《竹》宋·陈与义,高枝已约风为友,密叶能留雪作花。昨夜常娥更潇洒,又携疏影过窗纱。
-
幽窗
古诗《幽窗》宋·陈与义,贫士工用短,壮夫溺于诗。破壁为幽窗,我笔还得持。高鸟度遗影,风扉语移时。迨我休暇日,与物聊同嬉。古来贤哲人,畎亩策安危。一行或大谬,半隐良亦...
-
山居
古诗《山居》宋·陈与义,耿耿虚堂一榻秋,人间高枕几王侯。乱云未放晓山出,片月不随寒水流。检校一身浑是懒,平章千古得无愁。湘波见说清人骨,恨不移家阿那州。
-
徙舍蒙大成赐诗
古诗《徙舍蒙大成赐诗》宋·陈与义,南北东西共一尘,得坻随处可收身。卜居赋就知谋拙,入宅诗成觉意新。三径蓬蒿犹恨浅,九流宾客未嫌贫。不须更待高轩过,袖有珠玑已照邻。
-
雨
古诗《雨》宋·陈与义,听雨披夜襟,冲雨踏晨鼓。万珠络笋舆,诗中有新语。老龙经秋卧,岁暮始一举。成功亦何迟,光采变蔬圃。道边闻井溢,可笑遽如许。旧山百尺泉,不知旱与...