-
西戎
古诗《西戎》宋·刘攽,旄头占虏候,鸣镝射单于。哀死知明主,和亲愧腐儒。边锋少南牧,天马自东趋。看撤山西戍,无劳议远图。
-
致斋太常寺以杖画地成二首·其二
古诗《致斋太常寺以杖画地成二首·其二》宋·刘攽,杖藤为笔沙为纸,闲立庭前试草书。无奈春风犹掣肘,等闲撩乱入衣裾。
-
将赴官庐州寄张四隐直二首·其二
古诗《将赴官庐州寄张四隐直二首·其二》宋·刘攽,江路西南永,风波岁月淹。赖君同此役,久客复谁嫌。榜叟夸忠信,津童识孝廉。云山仍在眼,诗兴力能兼。
-
送隐直归扶离
古诗《送隐直归扶离》宋·刘攽,羁旅自无友,非因七不堪。逃空见人喜,失学向君惭。贫病意不展,滞留情未甘。相从欲有问,空法本传南。
-
寄范佑之
古诗《寄范佑之》宋·刘攽,徽宗随武后,相与亦通家。望气如丰剑,闻名省渥洼。将门严棨戟,王略尽流沙。好取封侯印,谁能读五车。
-
哭张隐直二首·其一
古诗《哭张隐直二首·其一》宋·刘攽,结友儿童岁,对门兄弟辞。存亡殊不意,晚暮可胜悲。宰木归吴远,輀车出剑迟。善人鲜百福,神理傥吾欺。
-
小雨·其一
古诗《小雨·其一》宋·刘攽,微云兴缥缈,疏雨过森阴。润积衣裳腻,凉生户牖深。尘埃聊洗眼,宇宙快开襟。寂寞城闉暮,归飞见水禽。
-
闻西戎乞降
古诗《闻西戎乞降》宋·刘攽,玉关依斥堠,荒服祀春秋。干羽由来事,桑榆尚可收。发书迎宝马,锡贡入貂裘。高枕兴王世,吾生免外忧。
-
冬夜赏月
古诗《冬夜赏月》宋·刘攽,晕逐阴风起,光随凛气多。霜应摧桂树,冰恐彻天河。池镜初容鉴,窗棂亦戏磨。关山千里雪,此夕共金波。
-
重伤胡二
古诗《重伤胡二》宋·刘攽,逝水竟不复,死生嗟可怜。所思今已矣,归使一悽然。尚想飞凫?,终辜忆戴船。神交如有验,会付广陵弦。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
题所种梧楸
古诗《题所种梧楸》宋·刘攽,曲槛层檐与树宜,三年初见绿阴垂。声随白雨凉生疾,影夺朱炎暑到迟。傍倚辘轳看汲井,下留闲客坐围棋。会须百尺参天直,白发空嗟拱把诗。
-
赠杨次公秘丞
古诗《赠杨次公秘丞》宋·刘攽,莫将阳九归时数,自为乾封致吉祥。必若中兴待云汉,枉教流议及桑羊。相望冠盖交驰传,躬作牺牲属奉常。肤寸崇朝看变化,吾农从此万斯箱。
-
凝翠堂二首·其二
古诗《凝翠堂二首·其二》宋·刘攽,绿竹参差平拂檐,疏阴掩映似重帘。留径人谁识蒋诩,开窗吾拟学陶潜。古墙莓苔有石色,长夏江山如火炎。避地真宜近幽僻,悠悠笑谢岁华淹。
-
寄王宗杰
古诗《寄王宗杰》宋·刘攽,谋拙材疏懒是真,岂堪为吏走风尘。已知富贵非吾望,欲以诗书老此身。为问折腰从斗米,何如白眼看时人。闻君高卧辞冠冕,多幸佯狂亦有邻。
-
陈通议园亭
古诗《陈通议园亭》宋·刘攽,聚星休沐事依然,社腊安车不计年。五福何妨兼第宅,一壶元自有神仙。种来珍木如人立,移取名花夺地偏。闻道都城曾问卜,始知机石不虚传。
-
晚行
古诗《晚行》宋·刘攽,天阔西曛久,风多客语闻。九江秋落水,三峡暮归云。饮啄鸥相并,归飞鹤不群。湘潭早摇落,稍稍怅平分。
-
次韵和秘书省林舍人校书寓兴五首·其四
古诗《次韵和秘书省林舍人校书寓兴五首·其四》宋·刘攽,事缘难易始相成,楹直宁当企栋横。坐论岩廊从自贵,退栖林壑未为轻。俗情熠耀阴中火,世路摴蒱马外坑。要使襟怀似云月,太虚无处不偕行。
-
酬黄推官
古诗《酬黄推官》宋·刘攽,既将鱼目换骊珠,富润囊箱足贾馀。顾我能知天下马,呼儿藏作箧中书。老羞流辈为千诺,狂守初心付两如。相助飞鸣竟何力,只宜空手讲玄虚。
-
重到谢氏园亭寄裴博士俊叔王主簿宗杰时裴往淮南王出京师
古诗《重到谢氏园亭寄裴博士俊叔王主簿宗杰时裴往淮南王出京师》宋·刘攽,徘徊远林下,幽草为谁芳。前日同游客,今朝俱异乡。东风虽淡荡,陈迹似凄凉。何用江千里,春心故易伤。
-
秋雨
古诗《秋雨》宋·刘攽,南国秋常暑,凉风起自今。泄云无白日,度夕亦层阴。摇落梧楸意,萧条蟋蟀音。穷愁抵衰病,坐作老翁心。