-
旅中思家
古诗《旅中思家》宋·王炎,野田既雨水皆满,山路无风花自香。且复将身供世事,也能随处对春光。绝嫌俗物眼多白,未办生涯髯已苍。待看楂梨粗可教,老夫耕钓即韬藏。
-
太上皇后挽诗 其一
古诗《太上皇后挽诗 其一》宋·王炎,紫殿尊严地,黄图揖逊辰。一言裨大策,万物赖深仁。配极乾坤大,重轮日月新。遽违天下养,氛祲掩钩陈。
-
閒居即事 其三
古诗《閒居即事 其三》宋·王炎,四面青山合,中藏小隐家。谋栽陶令秫,学种邵侯瓜。笋长多添竹,荷高渐有花。林泉宜寂静,鼓吹厌鸣蛙。
-
用前韵答黄一翁二首 其二
古诗《用前韵答黄一翁二首 其二》宋·王炎,豆羹采藜藿,鼎食厌粱肉。士欲齐得丧,胸次要涵蓄。我晚颇闻道,宁有慧无福。外物皆浮云,此道等珠玉。阅事如阅棋,已过安用覆。回光照诸妄,稍稍淡无...
-
出城
古诗《出城》宋·王炎,郊原雨过草萋萋,桑柘阴浓麦穗低。春色难留人易老,落花风里杜鹃啼。
-
将使有诗许移厨双溪次其韵·其二
古诗《将使有诗许移厨双溪次其韵·其二》宋·王炎,石上洼尊可置杯,石边更可著浯台。旁人不识溪山趣,将谓寻春特地来。
-
即事六绝·其二
古诗《即事六绝·其二》宋·王炎,半生飘泊将雏意,百感凄凉舐犊情。露电终非真实相,彭殇何者是长生。
-
如大坂二绝·其二
古诗《如大坂二绝·其二》宋·王炎,盘薄解衣方少休,青山白水挽吾留。一声杜宇唤归意,百啭黄鹂生客愁。
-
谢江潭诸公
古诗《谢江潭诸公》宋·王炎,相逢一解颐,款曲吐肺腑。主人爱敬客,童孺亦呼舞。击鲜倒家酿,花枝照樽俎。善谑时绝倒,惜饮亦径醉。十年一会面,此身几寒暑。不见即相念,临分无可...
-
以游子悲故乡为韵又五首 其四
古诗《以游子悲故乡为韵又五首 其四》宋·王炎,跣行我足伤,涉世无夷路。三复贝锦诗,谗口古亦恶。儿女附耳言,誉喜诉其怒。勿用驱青蝇,玉质自如故。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送游尧臣归闽六首·其六
古诗《送游尧臣归闽六首·其六》宋·王炎,松楸不扫洒,吾甚思江东。七闽在其南,云间无去鸿。关山共明月,何时一尊同。小游忘年友,努力翰墨中。铸金作龙渊,世岂无国工。
-
和王宫教韵
古诗《和王宫教韵》宋·王炎,六籍横陈日醉心,忍贫不肯问钱神。旁人但见门冰冷,岂识胸中暖似春。
-
出郊书怀
古诗《出郊书怀》宋·王炎,扁舟蓑笠寄平生,元是江湖一白丁。偶著青衫持手版,懒占黄色上天庭。正须每事问三尺,未暇对人谈六经。啼鸟数声春事了,故乡回首几长亭。
-
招魏倅项教授小饮
古诗《招魏倅项教授小饮》宋·王炎,菖叶青青初出水,布谷声中耕事起。去年蝗旱伤农收,今年日望岁丰美。闻道郊原麦浪平,但虑飞蝗遗孽耳。甚欲往来阡陌间,稍与田家共忧喜。老大心情畏忌...
-
汪秘校携诗并雪月二赋相访次其韵
古诗《汪秘校携诗并雪月二赋相访次其韵》宋·王炎,自从就食寄他州,不到乡关近十秋。文采谁能如象齿,交游今乃见龙头。携诗过我情何厚,落笔惊人语不休。雪月赋成凌二谢,高怀肯述畔牢愁。
-
念旧 其一
古诗《念旧 其一》宋·王炎,香销箧里旧裳衣,回首人间万事非。天阔海宽魂杳杳,云軿何日复来归。
-
和至卿叙述三首·其三
古诗《和至卿叙述三首·其三》宋·王炎,襟期难与俗人论,摆落浮名莫绊身。妙理自能中酒圣,清谈不肯问钱神。世情一任手翻覆,此道元如肘屈伸。隐约形容不枯槁,祗应胸次有阳春。
-
落花
古诗《落花》宋·王炎,小园数树杂花开,零落无声覆绿苔。休恨五更风雨急,明年春色自归来。
-
答韩毅伯五首·其三
古诗《答韩毅伯五首·其三》宋·王炎,忆君初至时,投宿村店莫。门巷冷如冰,漫刺来一顾。升堂方下榻,出户复就屦。绨袍寒不温,北风搅庭户。念君何以堪,此意推不去。强饭登前涂,为亲善调...
-
题归雁亭
古诗《题归雁亭》宋·王炎,江湖冰泮草生时,鸿雁南来又北归。莫谩说归归不早,青云高处有危机。