-
望江南·其十四
古诗《望江南·其十四》宋·吴潜,家山好,凡事看来轻。一壑尽由侬饾饤,三才不欠你称停。有耳莫闲听。静地里,点检这平生。著甚来由为皎皎,好无巴鼻弄醒醒。背后有人憎。
-
如梦令·镇日春阴漠漠
古诗《如梦令·镇日春阴漠漠》宋·吴潜,镇日春阴漠漠,新燕乍穿帘幕。睡起不胜情,闲拾瑞香花萼。寂寞,寂寞,没个人人如昨。
-
水调歌头·送赵文仲龙学
古诗《水调歌头·送赵文仲龙学》宋·吴潜,宛水才停棹,一舸又澄江。岩花篱蕊开遍,时节正重阳。唤起沙汀渔父,揽取一天秋色,无处不潇湘。有酒时鲸吸,醉里是吾乡。济时心,忧国志,问穹苍。是...
-
谒金门·和赵参谋
古诗《谒金门·和赵参谋》宋·吴潜,停画鹢,天外水澄烟碧。莫看遨头人似织,今年都老色。最苦今朝离夕,未卜今年归日。生怕晚风消酒力,愁城难借一。
-
望江南·其六
古诗《望江南·其六》宋·吴潜,家山好,底事尚忘归。但我辞荣还避辱,从渠把是却成非。跳出世关机。将五十,老相已相催。争得气来有甚底,更加官后亦何为。奉劝莫痴迷。
-
满江红·金陵乌衣园
古诗《满江红·金陵乌衣园》宋·吴潜,柳带榆钱,又还过、清明寒食。天一笑、浦园罗绮,满城箫笛。花树得睛红欲染,远山过雨青如滴。问江南池馆有谁来?江南客。乌衣巷,今犹昔。乌衣事,今...
-
江城子·示表侄刘国华
古诗《江城子·示表侄刘国华》宋·吴潜,家园十亩屋头边。正春妍。酿花天。杨柳多情,拂拂带轻烟。别馆闲亭随分有,时策杖,小盘旋。采山钓水美而鲜。饮中仙。醉中禅。闲处光阴,赢得日高眠。...
-
满江红·乌衣园
古诗《满江红·乌衣园》宋·吴潜,唤出山来,把鸥鹭、盟言轻食。依旧是、江涛如许,雨帆烟笛。歌罢莫愁檀板缓,杯倾白堕琼酥滴。但惊心、十六载重来,征埃客。秋风鬓,应非昔。夜雨约,...
-
满江红·为问人生
古诗《满江红·为问人生》宋·吴潜,为问人生,□要足、何时是足。这个底、蜗名蝇利,但添拘束。便使积官居鼎鼐,假饶累富堆金玉。似浮埃、抹电转头空,休迷局。分已定,心能服。宛句畔,...
-
如梦令·庭院深深春寂
古诗《如梦令·庭院深深春寂》宋·吴潜,庭院深深春寂,还是他乡寒食。闲利与闲名,谩把光阴虚掷。虚掷,虚掷,知道几时归得。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
虞美人·美人一舸横秋水
古诗《虞美人·美人一舸横秋水》宋·吴潜,美人一舸横秋水,冉冉烟波里。绿杨也解织离愁,故向东风摇曳、不能休。是非得失都休计,只有抽身是。橙黄蟹熟正当时,想见双溪风月、待人归。
-
念奴娇·再和
古诗《念奴娇·再和》宋·吴潜,为嫌涂抹,向万红丛里,澹然凝素。非粉非酥能样别,只是凌波仙女。隋沼浓妆,汉池冶态,争心沧浪浦。净鸥洁鹭,有时飞到佳处。梦绕太华峰巅,与天一笑...
-
水调歌头·焦山
古诗《水调歌头·焦山》宋·吴潜,铁瓮古形势,相对立金焦。长江万里东注,晓吹卷惊涛。天际孤云来去,水际孤帆上下,天共水相邀。远岫忽明晦,好景画难描。混隋陈,分宋魏,战孙曹。回...
-
浣溪沙·和谦山
古诗《浣溪沙·和谦山》宋·吴潜,春岸春风荻已芽,推排春事到芦花,只应推上鬓边华。投老未归真左计,久阴得霁且舒怀。红红白白有残葩。
-
海棠春·已未清明对海棠有赋
古诗《海棠春·已未清明对海棠有赋》宋·吴潜,海棠亭午沾疏雨,便一饷、胭脂尽吐。老去惜花心,相以花无语。羽书万里飞来处,报扫荡、狐嗥兔舞。濯锦古江头,飞景还如许!
-
暗香·再和
古诗《暗香·再和》宋·吴潜,雪来比色。对澹然一笑,休喧笙笛。莫怪广平,铁石心肠为伊折。偏是三花两蕊,消万古、才人骚笔。尚记得,醉卧东园,天幕地为席。回首,往事寂。正雨暗...
-
满江红·借问如何
古诗《满江红·借问如何》宋·吴潜,借问如何,春能好、客怀偏恶。消遣底、闲言闲语,近都慵作。岁月从今休点检,江湖自古多流落。倚危亭、目断野云边,孤舟泊。人事改,人情薄。退后步,...
-
酹江月·梅
古诗《酹江月·梅》宋·吴潜,晓来窗外,正南枝初放,两花三蕊。千古春风头上立,羞退秾桃繁李。姑射神游,寿阳妆褪,色界尘都洗。竹扉松户,平生所寄聊耳。堪笑强说和羹,此君心事...
-
瑞鹤仙·小亭山半枕
古诗《瑞鹤仙·小亭山半枕》宋·吴潜,小亭山半枕。又一番园林,春事整整。微阴护轻冷。早蜂狂蝶浪,褪黄消粉。阑干日永。数花飞、残崖断井。仗何人、说与东风,莫把老红吹尽。休省。烟江云...
-
沁园春·江西道中
古诗《沁园春·江西道中》宋·吴潜,落雁横空,乱鸦投树,孤村暮烟。有渔翁拖网,牧儿戴笠,行从水畔,唱过山前。雨阁还垂,云低欲堕,何处行人唤渡船。萧萧处,更柴门草店,竹外松边。凄...