-
观陆士龙作顾彦先妇答夫二首有感韵·其二
古诗《观陆士龙作顾彦先妇答夫二首有感韵·其二》宋·戴复古,鼠璞窃美名,冠玉假外观。良人夸意气,下妾愁岁晏。念君始行迈,雪岭梅初粲。春风桃已红,光阴等飞弹。相思果如何,金环宽玉腕。昔为连理枝,今作抟沙...
-
海月星天之观
古诗《海月星天之观》宋·戴复古,巍然华屋似凌歊,下际沧溟上九霄。万顷波涛浴蟾兔,一天星斗转魁杓。征鸿有感人飘泊,宿鹤无声夜寂寥。谁似风流杨叔子,登临□□□□□。
-
绿阴亭自唐时有之到今五百年卢肇二三公题诗·其二
古诗《绿阴亭自唐时有之到今五百年卢肇二三公题诗·其二》宋·戴复古,惨惨秋风吹客襟,唐人遗迹宋人吟。浮云世事多迁变,不独此亭无绿阴。
-
船过桐江怀郭圣与
古诗《船过桐江怀郭圣与》宋·戴复古,只言君在桐江住,及到桐江不见君。日暮空山独惆怅,不知又隔几重云。
-
大热五首·其三
古诗《大热五首·其三》宋·戴复古,大渴遇甘井,汲多井欲竭。入喉化为汗,不救胸中热。吾闻三危露,迥与众水别。其色莹琉璃,其冷胜冰雪。安得一杯来,为我解此渴。
-
鄂渚张唐卿周嘉仲送别
古诗《鄂渚张唐卿周嘉仲送别》宋·戴复古,武昌江头人送别,杨柳秋来不堪折。汉阳门外望南楼,昨日不知今日愁。英雄握手新相识,人情正好成南北。酒阑人散最关情,一雁西飞楚天碧。
-
曾景建得罪道州听读
古诗《曾景建得罪道州听读》宋·戴复古,闻说乌台欲勘诗,此身幸不堕危机。少陵酒后轻严武,太白花前忤贵妃。迁客芬芳穷也达,故人评论是耶非。饱参一勺濂溪水,带取光风霁月归。
-
感寓四首·其三
古诗《感寓四首·其三》宋·戴复古,夜雨挟西风,摵摵撼庭树。浮生堪几秋,青鬓忽已素。铅刀刲九牛,策蹇望长路。所操莽无奇,自好徒自误。改弦调新声,履道易故步。收功在桑榆,其敢怨迟...
-
昭武太守王子文日举李贾严羽共观前辈一两家·其八
古诗《昭武太守王子文日举李贾严羽共观前辈一两家·其八》宋·戴复古,诗本无形在窈冥,网罗天地运吟情。有时忽得惊人句,费尽心机做不成。
-
遇张韩伯说边事
古诗《遇张韩伯说边事》宋·戴复古,每上高楼欲断魂,沿江市井几家存。飞鸿历历传边信,芳草青青补烧痕。北望苦无多世界,南来别是一乾坤。相逢莫说伤心事,且把霜螯荐酒樽。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
见淮东制帅赵南仲侍郎相待厚甚特送买山钱又欲刊石屏诗置于扬州郡斋话别叙谢
古诗《见淮东制帅赵南仲侍郎相待厚甚特送买山钱又欲刊石屏诗置于扬州郡斋话别叙谢》宋·戴复古,如公当向古人求,识面何须万户侯。浪说钓鳌游瀚海,真成骑鹤上扬州。受恩多处难为别,宿酒醒时始觉愁。回首平山堂下路,不堪风雨送归舟。
-
求先人墨迹呈表兄黄季文
古诗《求先人墨迹呈表兄黄季文》宋·戴复古,我翁本诗仙,游戏沧海上。引手掣鲸鲵,失脚堕尘网。身穷道则腴,年高气弥壮。平生无长物,饮尽千斛酿。传家古锦囊,自作金玉想。篇章久零落,人间眇馀...
-
九日登裴公亭得无灾可避自登山之句何季皋滕审言为之击节足以成篇
古诗《九日登裴公亭得无灾可避自登山之句何季皋滕审言为之击节足以成篇》宋·戴复古,良辰乐事两相关,不可不求今日闲。有酒能赊堪荐菊,无灾可避自登山。心怀屈贾千年上,身在潇湘八景间。好向樽前开笑口,人生枉自作愁颜。
-
黄州栖霞楼即景呈谢深道国正
古诗《黄州栖霞楼即景呈谢深道国正》宋·戴复古,朝来栏槛倚晴空,暮来烟雨迷飞鸿。白衣苍狗易改变,淡妆浓抹难形容。芦洲渺渺去无极,数点断山横远碧。樊山诸峰立一壁,非烟非雾笼秋色。须臾黑云如泼...
-
张仁仲提干衡阳冰壶亭燕客
古诗《张仁仲提干衡阳冰壶亭燕客》宋·戴复古,大抵吾曹臭味同,留欢卜夜莫匆匆。一亭景物冰壶上,万里乾坤玉镜中。疏柳无心挂明月,败荷有恨倚西风。吟家旧日张公子,千首诗成句句工。
-
豫章巨浸呈陈幼度提干
古诗《豫章巨浸呈陈幼度提干》宋·戴复古,乞得新晴赋晚霞,出门无路欲乘槎。忧风忧雨动经月,足食足衣能几家。一饭共君烹瓠叶,三杯无处看荷花。自成鼓吹喧朝夕,输与东湖两部蛙。
-
婕妤词
古诗《婕妤词》宋·戴复古,纨扇六月时,似妾君恩重。避暑南薰殿,清风随扇动。妾时侍君王,常得沾馀凉。秋风飒庭树,团团无用处。妾亦宠顾衰,栖栖度朝暮。扇为无情物,用舍不知...
-
阅旧稿见乔丞相诗跋因成此诗
古诗《阅旧稿见乔丞相诗跋因成此诗》宋·戴复古,三十年前旧诗册,两行钧翰俨如新。自甘白屋为寒士,敢说黄扉有故人。五雨十风勤燮理,九州四海费经纶。年逾八十貂蝉贵,不负明君恐负身。
-
癖习
古诗《癖习》宋·戴复古,平生癖习未全除,虚事经心实事疏。为惜落花慵扫地,每看修竹欲移居。逢人共作亡何饮,拨冗时观未见书。争柰一贫随我在,思量不若把犁锄。
-
湖北上吴胜之运使有感而言非诗也
古诗《湖北上吴胜之运使有感而言非诗也》宋·戴复古,苍生积衅久,天欲尽杀之。干戈杀不尽,继以大旱饥。田野委饿莩,道路纷流离。众人识天意,不敢加扶持。公怀佛子性,逆天救民命。擅移太仓粟,众拂生尘...