-
静寄孟运管招客皆藏春侍郎故人因与花翁孙季蕃话旧有感
古诗《静寄孟运管招客皆藏春侍郎故人因与花翁孙季蕃话旧有感》宋·戴复古,来访藏春宅,因登静寄堂。异香薰宝鼎,清乐送瑶觞。穿竹过花所,寻梅见海棠。白头思往事,无语立斜阳。
-
次韵梅花
古诗《次韵梅花》宋·戴复古,百花看遍莫如梅,更向群芳缺际开。寒冷怕行门外路,为渠踏雪过山来。
-
客自邵武来言王野使君平寇
古诗《客自邵武来言王野使君平寇》宋·戴复古,太守自监军,片胆大如身。立马斩数贼,犒军捐万缗。威行千里外,手活一城民。孰谓书生怯,书生中有人。
-
豫章东湖避暑
古诗《豫章东湖避暑》宋·戴复古,行坐自徜徉,吟声绕屋梁。晓烟滋柳色,晨露发荷香。以我一心静,参他六月凉。渊明知此意,高卧到羲皇。
-
晚望怀长沙故人
古诗《晚望怀长沙故人》宋·戴复古,却扇清风起,楼头坐晚凉。青山连远水,绿树带斜阳。客路伤离别,人情果在亡。定应今夜梦,随月到潇湘。
-
山中少憩
古诗《山中少憩》宋·戴复古,地僻人稀到,山寒水欲冰。闻钟知有寺,见犬不逢僧。断垄森乔木,颓檐挂古藤。斜阳照孤影,诗骨瘦崚嶒。
-
题梅岭云封四绝·其二
古诗《题梅岭云封四绝·其二》宋·戴复古,淮南得道岭南行,岭上回头作么生。传得祖师心印了,钵盂何必与人争。
-
谢东倅包宏父三首癸卯夏·其三
古诗《谢东倅包宏父三首癸卯夏·其三》宋·戴复古,平生不识字,把笔学吟诗。旧说韦苏州,于余今见之。每遭饥寒厄,出吐辛酸辞。候虫鸣屋壁,风蝉啭枯枝。但有可怜声,入耳终无奇。宏斋误题品,恐贻识者...
-
访赵东野
古诗《访赵东野》宋·戴复古,朅来问讯病维摩,花满溪堂竹满坡。发秃齿危俱老矣,人高诗苦柰穷何。四山便是清凉国,一室可为安乐窝。犹有忧时两行泪,临风挥洒湿藤萝。
-
送别朱兼佥
古诗《送别朱兼佥》宋·戴复古,恰喜相逢又语离,愁于江上送君时。清谈未了风吹断,白发可怜天不知。樗木自肥伤竹瘦,海棠偷放笑梅迟。黄堂若问痴顽老,新有登楼二十诗。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
新岁书怀四首·其三
古诗《新岁书怀四首·其三》宋·戴复古,老病从人笑,儿童识我谁。穷愁无地著,心事有天知。鹊噪缘何喜,蛙鸣岂为私。如何得怀抱,长似醉眠时。
-
林伯仁话别二绝·其二
古诗《林伯仁话别二绝·其二》宋·戴复古,茉莉花边把酒卮,桄榔树下共谈诗。醉来一枕西窗下,酒醒方知有别离。
-
酴醾
古诗《酴醾》宋·戴复古,东风满架索春饶,三月梁园雪未消。剩馥何人炷兰麝,柔枝无力带琼瑶。
-
题张签判园林
古诗《题张签判园林》宋·戴复古,园圃屋东西,从君一杖藜。雨寒花蕊瘦,春重柳丝低。亭馆常留客,轩窗总傍溪。摩挲雪色壁,安得好诗题。
-
句 其一
古诗《句 其一》宋·戴复古,槎牙老树得春早,摘索好枝和雪攀。
-
江涨见移居者
古诗《江涨见移居者》宋·戴复古,夏潦连秋涨,人家水半门。都抛破茅屋,移住小山村。聒聒笼鸡犬,累累带子孙。安居华屋者,应觉此身尊。
-
题黄州谢深道国正山庵
古诗《题黄州谢深道国正山庵》宋·戴复古,就荒山竹重抽笋,新种池荷晚着花。意象全然似村落,又添茅屋两三家。
-
望花山张老家
古诗《望花山张老家》宋·戴复古,元从边上住,来此避兵兴。麦麨朝充食,松明夜当灯。蔽门麻菶菶,护壁石层层。老妪逢人哭,吾儿在谢陵。
-
立春后二首·其二
古诗《立春后二首·其二》宋·戴复古,东风吹竹屋,无数落梅花。冻雀栖檐角,饥乌啄草芽。家乡劳夜梦,客路又春华。莫讶狂夫醉,西楼酒可赊。
-
侄孙亦龙作亭于小山之上□余以野亭名之得诗五首·其三
古诗《侄孙亦龙作亭于小山之上□余以野亭名之得诗五首·其三》宋·戴复古,诗礼家声重,田园活计饶。自甘为野客,不愿仕王朝。时为花开眼,谁因米折腰。此心安出处,何日不逍遥。