-
点绛唇·瓶梅
古诗《点绛唇·瓶梅》宋·刘辰翁,小阁横窗,倩谁画得梅梢远。那回半面,曾向屏间见。风雪空山,怀抱无荀倩。春堪恋。自羞片片,更逐东风转。
-
桂枝香·吹箫人去
古诗《桂枝香·吹箫人去》宋·刘辰翁,吹箫人去。但桂影徘徊,荒杯承露。东望鞭芙缥缈,寒光如注。去年夜半横江梦,倚危樯、参差曾赋。茫茫角动,回舟尽兴,未惊鸥鹭。情知道、明年何处。漫...
-
水调歌头·明月几万里
古诗《水调歌头·明月几万里》宋·刘辰翁,明月几万里,与子共中秋。古今良夜如此,寂寂几时留。何处胡笳三弄,尚有南楼馀兴,风起木飕飕。白石四山立,玉露下平洲。醉青州,歌赤壁,赋黄楼。人...
-
摊破浣溪沙·澹澹胭脂浅著梅
古诗《摊破浣溪沙·澹澹胭脂浅著梅》宋·刘辰翁,澹澹胭脂浅著梅,温柔不上避风台。若比杏桃真未识,夺银胎。汗面拭来慵傅粉,酒香浓后暗潮腮。娇嫩不应醒似醉,倩谁猜。
-
念奴娇·中秋待月
古诗《念奴娇·中秋待月》宋·刘辰翁,城中十万,有何人、和我乌乌鸣瑟。对影姮娥成三处,谁料尊中无月。剪纸吹成,长梯摘取,儿戏那堪惜。洞庭夜白,一声聊破空阔。休说二十四桥,便一分无...
-
冬景孤舟蓑笠翁
古诗《冬景孤舟蓑笠翁》宋·刘辰翁,泛泛水晶宫,孤舟凛欲东。短蓑并箬笠,举世一渔翁。大雪三千界,轻舠尺八空。无衣寒独速,皓首败天公。乘雁双凫外,斜风细雨中。羊裘差好事,聱钓不相...
-
浣溪沙·春日即事
古诗《浣溪沙·春日即事》宋·刘辰翁,远远游蜂不记家,数行新柳自啼鸦,寻思旧事即天涯。睡起有情和画卷,燕归无语傍人斜。晚风吹落小瓶花。
-
鹧鸪天·自入孤山分外香
古诗《鹧鸪天·自入孤山分外香》宋·刘辰翁,自入孤山分外香,南枝不改旧时妆。为曾盘里承青眼,一见溪头道胜常。商山乐,又相羊。上方不复记传觞。橘中个个盘深窈,依倚东风局意长。
-
江城子·西湖感怀
古诗《江城子·西湖感怀》宋·刘辰翁,涌金门外上船场,湖山堂,众贤堂。到几凄凉,城角夜吹霜。谁识两峰相对语,天惨惨,水茫茫。月移疏影傍人墙,怕昏黄,又昏黄。旧日朱门,四圣暗飘香。...
-
唐多令·日落紫霞洲
古诗《唐多令·日落紫霞洲》宋·刘辰翁,日落紫霞洲。兰舟稳放流。玉虹仙、如在黄楼。何必锦袍吹玉笛,听欸乃、数声秋。赤壁舞涛头。周郎还到不。倚西风、袅袅余愁。唤起横江飞道士,来伴我、...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
秋景秋高风怒号
古诗《秋景秋高风怒号》宋·刘辰翁,万里秋风下,还惊扫地高。不因茅屋怒,全向树梢号。寥廓归云尽,荒寒晚吹豪。黑摧淝水阵,白卷浙江涛。过耳鸣鹘羽,连山掣戴鳌。空林无落叶,拾得海凫...
-
六州歌头·向来人道
古诗《六州歌头·向来人道》宋·刘辰翁,向来人道,真个胜周公。燕然眇,浯溪小,万世功,再建隆。十五年宇宙,宫中赝,堂中伴,翻虎鼠,搏鸇雀,覆蛇龙。鹤发庞眉,憔悴空山久,来上东封。便...
-
春景碧草生旧迹
古诗《春景碧草生旧迹》宋·刘辰翁,花下同游迹,令人念旧惊。如何春草碧,尽向客愁生。南浦随人色,芳洲拾翠情。凌波尘渺渺,满地绿菁菁。冢上何堪没,人间总未平。池塘新梦破,时复下阶...
-
夏景莲房坠粉红
古诗《夏景莲房坠粉红》宋·刘辰翁,莲欲成房去,三三两两空。摘来中有子,坠处粉尤红。已镂冰为藕,谁将翠作蓬。半妆摇越棹,一水腻秦宫。濯濯含秋露,亭亭立晓风。么荷因见忆,憔悴感青...
-
虞美人·咏牡丹
古诗《虞美人·咏牡丹》宋·刘辰翁,空明一朵扬州白,红紫无□色。是谁唤作水晶球,惹起高烧银烛、上元愁。去年一捧飞来雪,不似渠千叶。狂风一蹴过秋千,憔悴玉人和泪、望婵娟。
-
忆秦娥·烧灯节
古诗《忆秦娥·烧灯节》宋·刘辰翁,烧灯节,朝京道上风和雪。风和雪,江山如旧,朝京人绝。百年短短兴亡别,与君犹对当时月。当时月,照人烛泪,照人梅发。
-
柳梢青·春感
古诗《柳梢青·春感》宋·刘辰翁,铁马蒙毡,银花洒泪,春入愁城。笛里番腔,街头戏鼓,不是歌声。那堪独坐青灯,想故国高台月明。辇下风光,山中岁月,海上心情。
-
虞美人·情知是梦无凭了
古诗《虞美人·情知是梦无凭了》宋·刘辰翁,情知是梦无凭了,好梦依然少。单于吹尽五更风,谁见梅花如泪、不言中。儿童问我今何在,烟雨楼台改。江山画出古今愁,人与落花何处、水空流。
-
鹊桥仙·自寿二首
古诗《鹊桥仙·自寿二首》宋·刘辰翁,轻风澹月,年年去路。谁识小年初度。桥边曾弄碧莲,悄不记、人间今古。吹箫江上,沾衣微露。依约凌波曾步。寒机何意待人归,但寂历、小窗斜雨。天香吹...
-
文姬归汉图
古诗《文姬归汉图》宋·刘辰翁,鹤巢覆绝孔文举,锦衾裹葬杨德祖。铜雀春风歌舞长,独复悽然若人女。故人有女胜无儿,满腹兴亡身属谁。琴烧笛折?灰冷,开卷草深归鹤饥。美人用事单于国...