-
晚步
古诗《晚步》宋·刘敞,城头雪色连云色,池面冰光乱日光。泥滑应须劳杖履,幽期恐后野梅芳。
-
答子温雪中见寄
古诗《答子温雪中见寄》宋·刘敞,劲风萧飒结冲波,飞雪奔腾万里过。亦未妨人洛阳卧,还闻有客郢中歌。壮心可念哀鸿远,正色遥怜翠竹多。会卜礼年慰羁旅,敢辞荒径重张罗。
-
月夜二首·其二
古诗《月夜二首·其二》宋·刘敞,凉月含秋色,江天复雨晴。风雪异明灭,河汉亦凄清。惊鹊时翻树,悲笳远过城。不眠看列宿,磊落背人倾。
-
狎鸥亭
古诗《狎鸥亭》宋·刘敞,波光柳色交相乱,野客沙禽特共闲。未醉那宜径归去,夕阳犹在杏花山。
-
在北得家书
古诗《在北得家书》宋·刘敞,论从定约欲车回,笑领双鱼手自开。便觉长安近于日,不闻人自日边来。
-
富谷老人臧用自云本京师兵士咸平中没番五十馀年矣
古诗《富谷老人臧用自云本京师兵士咸平中没番五十馀年矣》宋·刘敞,白发衰翁双涕零,曾随诸将战咸平。一捐左衽迷归路,郤问中华似隔生。思报汉恩身已朽,耻埋胡壤死无名。今朝纵观非他意,得见官仪眼自明。
-
依韵奉和梅尧臣四首·其三
古诗《依韵奉和梅尧臣四首·其三》宋·刘敞,春草更绿春林衰,长安游客未成衣。凄凄计欲变寒色,一夜无语看灯辉。
-
立春日过荐福寺
古诗《立春日过荐福寺》宋·刘敞,一岁还随一岁来,立春人日竞相催。细细谷风能破冻,熙熙习俗似登台。初阳弄色明高柳,残雪留寒伴落梅。淮北风光元自好,壮心摧谢不胜哀。
-
岁晚偶作
古诗《岁晚偶作》宋·刘敞,不嫌腊过催人老,直恐春归恼客愁。柳眼梅心俱次第,云容雪意与淹留。岁穷楚俗依稀古,冰解巴江汹涌流。遣兴长须一樽酒,呼儿径典敝貂裘。
-
雨中家人致酒
古诗《雨中家人致酒》宋·刘敞,急雨连宵昼不收,草堂晨起似新秋。山歌倚瑟清无赖,野馔随樽特自优。追古最宜真浑沌,旁骚仍有畔牟愁。纶巾搭脑醒还醉,得此尧民已甚休。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
受诏俟代先遣家人南归发后一日寄内七言
古诗《受诏俟代先遣家人南归发后一日寄内七言》宋·刘敞,年长渐难禁远别,宵长初信有相思。天寒展转不得寐,一夜风吹庭树枝。
-
城楼避暑
古诗《城楼避暑》宋·刘敞,积水动微吹,高楼浮薄阴。登临倦非土,潇洒劝披襟。涤涤原野旷,熹熹城郭深。浮云空蔽日,无意欲为霖。
-
小园
古诗《小园》宋·刘敞,弱柳低花俱有意,浅沙深竹总无尘。从今不恨交游绝,还倚东风作主人。
-
送人游苏州
古诗《送人游苏州》宋·刘敞,莫倚春风烂漫游,姑苏台上特多愁。倾城人逐鸱夷去,惟有空江日夜流。
-
隐直感秋思南游予欲北还未得
古诗《隐直感秋思南游予欲北还未得》宋·刘敞,枥马常嘶北,边鸿郤愿南。一时秋气感,两地物情谙。俗怪玄尚白,自疑青出蓝。何当鹿门隐,数就德公谈。
-
杂诗二十二首·其十二
古诗《杂诗二十二首·其十二》宋·刘敞,毁巢凤不至,竭泽龙不游。贤者有所归,得非龙凤俦。周公下白屋,圣德被九州。赵禹谢宾客,汉朝以为优。浇淳不相袭,用舍何其缪。苟循一身利,不为万姓...
-
次韵奉和邻几泛汝水作
古诗《次韵奉和邻几泛汝水作》宋·刘敞,少濯沧浪水,成君真隐高。虚舟姿上下,樽酒寄游遨。静境惬外奖,缓歌忘我劳。兴馀可径返,落日丽平皋。
-
闻徙关中兵备河东
古诗《闻徙关中兵备河东》宋·刘敞,胡兵绝当路,戍卒下河源。烽火飞狐口,旌旗积雁门。和亲固下策,薄伐本中原。谁断匈奴臂,非无国士恩。
-
伤胡二湘
古诗《伤胡二湘》宋·刘敞,知心不易得,此别定终天。自古皆有死,夫君独少年。论文真已矣,挥涕默潸然。会有清琴在,只应永绝弦。
-
杂诗二十二首·其十
古诗《杂诗二十二首·其十》宋·刘敞,悠悠浮空云,明晖何倏忽。造物固难恃,变化亦仓猝。响莫为雷霆,明莫为日月。日月易遮蔽,雷霆易奔绝。