-
逢吕侍郎
古诗《逢吕侍郎》宋·刘敞,北雁南凫不自期,异乡交臂复分飞。壮心巳折霜侵鬓,徂岁相看泪满衣。绝幕阴多逢日少,滞林行苦见人稀。子牟意绪君谙识,况乃登临远送归。
-
晚凉
古诗《晚凉》宋·刘敞,楚山何处雨,天气晚来凉。返照原野静,清风松桂香。高楼半云雾,远水入沧浪。幽意惊飞动,真凭酒散狂。
-
和章伯镇
古诗《和章伯镇》宋·刘敞,南上湘潭谁记初,北还宣室受釐馀。共怜贾傅才无敌,真作扬雄老著书。调笑群驺饥欲死,去来千骑乐何如。洞庭木下鲈鱼熟,三叹新诗重起予。
-
园人献芍药
古诗《园人献芍药》宋·刘敞,淮海由来草木夭,春工殊复自娇娆。始知隋苑多佳丽,未觉吴宫久寂寥。冰雪肌肤明绰约,云霞衣服润飘萧。一枝漫取堪谁赠,老去风情不自聊。
-
澄心堂读许浑以下诸诗
古诗《澄心堂读许浑以下诸诗》宋·刘敞,许浑诗后三百年,长啸空堂览旧篇。落日孤城曾不改,曲池高榭复依然。尘埃暂憩道路客,文雅相追今昔贤。鱼跃鸢飞殊有意,卜居仍欲近湖边。
-
闻元旦大朝会
古诗《闻元旦大朝会》宋·刘敞,玉帛雍容万国来,帝城如斗挹春回。旗常影乱三辰象,钟鼓声喧百里雷。北极正临丹凤扆,南山遥入万年杯。诸神受计明堂定,留滞江滨志已摧。
-
新雁二首·其一
古诗《新雁二首·其一》宋·刘敞,逢时志万里,非为稻粱谋。眇眇江汉阻,萧萧霜露秋。知机自有素,侧翅莫多愁。风起浮云暮,空看片影流。
-
雪中雁
古诗《雪中雁》宋·刘敞,万里羽毛弱,经时霰雪纷。江湖更何取,天地正同云。影困低如落,声悲远似闻。识时端北向,送目感离群。
-
初冬
古诗《初冬》宋·刘敞,阳光转南极,渐喜入吾庐。物色经霜后,云容欲雪初。严风动枯槁,凛气益萧疏。何日阳春筦,潜兴冰下鱼。
-
和永叔李太尉饮席闻筝
古诗《和永叔李太尉饮席闻筝》宋·刘敞,红颜翠发夺春辉,繁手哀弦逐羽卮。正使千觞无复醉,谁令中曲不胜悲。留连起舞惊残夜,仿写遗音入怨诗。我识东山安石意,沾襟应自属桓伊。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
和永叔宿斋太庙闻莺二韵
古诗《和永叔宿斋太庙闻莺二韵》宋·刘敞,碧树凋零满眼秋,黄鹂飞去使人愁。翰林仙老斋房客,犹恨人间岁月流。
-
寄密令杨彦文
古诗《寄密令杨彦文》宋·刘敞,倾盖相亲成白头,离怀终日敌三秋。可怜鸡黍虚朋好,应用弦歌乱旅愁。太史成书自留滞,石城通信已沉浮。王孙可恨山中久,旧令曾为褒德侯。
-
探花郎送花坐中与邻几戏作七首·其六
古诗《探花郎送花坐中与邻几戏作七首·其六》宋·刘敞,酴醾蔷薇香最奇,古人不闻今始知。世间此辈复何限,零落深林方足悲。
-
答刘同年寄青䭀术煎松汤并诗
古诗《答刘同年寄青䭀术煎松汤并诗》宋·刘敞,自无金骨凌风相,心愧仙翁度世方。一听山中白云曲,已如挥手谢华阳。
-
杜鹘花
古诗《杜鹘花》宋·刘敞,嫩红轻紫仙姿贵,合是山中寂寞开。九陌风尘肯相顾,可怜空使下山来。
-
嶰林
古诗《嶰林》宋·刘敞,已看秀色动高林,会见翛翛满翠岑。不学渭川千亩富,欲闻嶰谷凤凰音。
-
探花郎送花坐中与邻几戏作七首·其三
古诗《探花郎送花坐中与邻几戏作七首·其三》宋·刘敞,春服始成天气新,沂水风起如鱼鳞。由来舞咏吾与点,童子与公凡几人。
-
复雨
古诗《复雨》宋·刘敞,闭门高枕避春霖,眼见群芳稍见侵。独醒不如终日醉,暂晴那似断年阴。老惊岁月都无用,兴在江湖特更深。正想青枫千里外,草长波阔乱愁心。
-
空钓得鱼
古诗《空钓得鱼》宋·刘敞,持钩非有钓,吾犹臧丈人。何知引纤茧,忽复得潜鳞。独乐意逾适,傥来情亦真。君看渭旁叟,八十老垂纶。
-
奉天门观汝水
古诗《奉天门观汝水》宋·刘敞,流水回还萦雉堞,乱山苍翠拥层楼。会将绿蚁捐长日,幸有高风送麦秋。