-
送张器判官
古诗《送张器判官》宋·刘敞,王国推多士,闻名二十年。白头倾敝盖,珠履尚宾筵。礼乐期先进,功名望昔贤。激昂知己晚,意气歘飘然。
-
寄贺隐直捷开封府解
古诗《寄贺隐直捷开封府解》宋·刘敞,高士何须轻主簿,客星今欲上灵槎。题名趁取台中旧,前后龙头属当家。
-
闻张六复弃官归
古诗《闻张六复弃官归》宋·刘敞,应怀折腰辱,复作弃官行。颇似陶彭泽,兼疑尚子平。兵戈未消散,盗贼苦纵横。余亦存丘壑,相期作耦耕。
-
和阎工部新作西斋
古诗《和阎工部新作西斋》宋·刘敞,逍遥不期远,趣足外嚣尘。谁谓持斧客,翻同高卧人。江芦烟叶重,岩菊露香匀。爱惜凌寒意,留欢过小春。
-
答舅氏时诏不就学官者郡勿举故见督赴期
古诗《答舅氏时诏不就学官者郡勿举故见督赴期》宋·刘敞,飞鸟知深林,潜鱼乐渊浚。升沉久相笑,出处各自殉。漆雕不愿仕,孟子耻独进。轩冕世所荣,吾斯未能信。辟雍焕文章,王国聚英俊。及门足自喜,内省愧多...
-
一月赠深甫
古诗《一月赠深甫》宋·刘敞,一月三过公,此非儿女情。诗人感伐木,相鸟犹嘤鸣。尚友百世近,结交千里轻。矧惟生并时,况复居同城。携手未宜少,兴发从公行。开口露肝胆,解衿顿尘...
-
宿九里潭
古诗《宿九里潭》宋·刘敞,潭树老垂叶,荫兹千百寻。蛟潜伏遗剑,鱼跃应鸣琴。远客何所羡,神渊涵净心。
-
华山隐者图
古诗《华山隐者图》宋·刘敞,神仙不可学,浅俗如醯鸡。逍遥二三叟,乃独秦遗黎。避地思远适,名山得幽栖。深岩紫芝秀,归路桃花迷。稍远人世隔,遂忘陵谷移。至今山中人,往往犹见...
-
养鸡
古诗《养鸡》宋·刘敞,茅茨一亩宫,生理备委曲。鸡豚自古昔,豢养随世俗。凿垣安其栖,幼长何碌碌。旦出四散飞,暮还相从宿。颇哀鸿鹄辈,饮啄不充腹。何事万里游,羁旅伤局...
-
春暮到小园
古诗《春暮到小园》宋·刘敞,春馀百芳歇,乔木有轻阴。客子成春服,商弦应鸣琴。独行迕世俗,长往期山林。庭竹风正驶,池波雨已深。临流窥跃鱼,倚杖聆迁禽。顺时寄俯仰,适兴契飞...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
赠周生
古诗《赠周生》宋·刘敞,骐骥能千里,不能走鼠穴。猛虎拘阱中,不如狗善啮。周生学干禄,强进屡颠蹶。时不用周生,周生亦不屑。行年过五十,颇就知命说。未尝畜妻子,名利敢贪...
-
和弟自京师来
古诗《和弟自京师来》宋·刘敞,四海无风涛,五年再相逢。会合如此难,况我罹百凶。悲端素填膺,触事泪满胸。欲言不能语,岂知涕所从。良久得仰视,恍忽如梦中。非复平昔游,岂复平昔...
-
初雁
古诗《初雁》宋·刘敞,翩翩南飞雁,契阔万里道。朔雪常逼秋,知几谅宜早。敌兵盛西北,弓矢断飞鸟。侧翅锋镝间,悲鸣触怀抱。往时商山翁,自放亦忘老。避地吾所师,相望戒轻...
-
因甫移宰晋陵
古诗《因甫移宰晋陵》宋·刘敞,自我游毗陵,五年今于兹。未尝不闵雨,未尝不苦饥。成汤周宣世,岂复能过斯。上无桑林祷,下无云汉诗。赤子饿沟渠,良田生蒺藜。听于闾里间,愁毒不可...
-
凤凰篇赠府公给事别
古诗《凤凰篇赠府公给事别》宋·刘敞,凤凰起北海,少留南岳巅。梧桐有馀音,乌鹊相回旋。耳闻和声乐,目怪文采鲜。虽知非俦匹,慕用亦欣然。祥飙卷层云,迅羽凌九天。卑飞忽如絷,绝迹不可...
-
宴得解进士
古诗《宴得解进士》宋·刘敞,汝颍纪南国,星极丽中州。多奇兆两汉,粹气兼九邱。里巷含古风,文章耀前修。上恩荣计偕,博选充诏求。杂沓会骏骨,轩昂出骅骝。日余瞢深识,有司属同...
-
不饮
古诗《不饮》宋·刘敞,忆昔常好饮,非以酒多味。亲友惠兹适,笑语坦无畏。不知天地广,岂问岁月逝。尔来顾可怜,自觉不如意。秋风正萧骚,万物尽憔悴。颇欲濯旅怀,无人共昏...
-
煌煌京洛行
古诗《煌煌京洛行》宋·刘敞,紫极开天门,庆云丽皇居。卜郊定九鼎,悬阙观宝书。德泽浸无疆,风俗返华胥。冠盖百万家,车马十二衢。轻肥耀朝日,富庶极中区。游侠信陵后,节义大梁...
-
魏京诗·其一十二
古诗《魏京诗·其一十二》宋·刘敞,屹屹魏土,山河之固。匪山河则固,惟上帝伊祜。
-
春晚小园
古诗《春晚小园》宋·刘敞,岁华一何速,春物俱已老。绿柳低映墙,皋兰生满道。郊居止幽旷,野色慰怀抱。入鸟不乱群,闭门但郤扫。平生佯狂性,更觉高卧好。不及古之人,吾谁玩芳...