-
舟次颍上寄贡甫
古诗《舟次颍上寄贡甫》宋·刘敞,我诗持寄君,宛在汝水浔。君诗欲寄我,苍茫烟浪深。寒水争赴壑,驶流激清音。扁舟溯游往,寂寞嗟独寻。颍烟稍塞望,淮月初清心。恨无知赏同,樽酒谁献...
-
杂诗二十二首·其二
古诗《杂诗二十二首·其二》宋·刘敞,大火序炎夏,盛阳剧炮燔。空桐疾风来,书景中变寒。皇天自平分,四气尚相干。凉燠异朝夕,万事谁独坚。宛彼风中箨,众芳自此残。至理冥变化,履霜用为...
-
期邻几饮不至醉作江侯诗并解座客
古诗《期邻几饮不至醉作江侯诗并解座客》宋·刘敞,秋云乐邂逅,拂我榻上尘。江侯旧多信,今作叵信人。我求江侯意,因得江侯真。乘兴本当出,兴尽便回轮。已诺虽可嘉,将非俗中伦。弃言似不诚,未害方外...
-
与邻几对棋戏作
古诗《与邻几对棋戏作》宋·刘敞,碌碌无用智,玩此方罫间。君乘百战馀,胜气不可攀。拙速亦天幸,出奇犯险艰。数俘效军实,斥境除边关。捧觞跪进养,座客欢解颜。安得百壶酒,使君酩酊...
-
和持国登开宝寺上方院寄孔宁极崔象之孙曼叔
古诗《和持国登开宝寺上方院寄孔宁极崔象之孙曼叔》宋·刘敞,重山抱城起,清川带野回。深严古佛寺,嵽嵲耸高台。此地宜眺览,冠绝都城隈。远近见千里,令人心目开。忆在七月中,丞相自魏来。百官迎道傍,休骑兹徘...
-
送李才元
古诗《送李才元》宋·刘敞,车马何赫奕,观者更叹息。富贵归故乡,任州二千石。赐金为亲寿,衣锦供子职。里闬纳华驷,公堂列严戟。地兼百城会,众有万户籍。指撝吏奔走,宣布民悦...
-
赠别长安妓蔡娇
古诗《赠别长安妓蔡娇》宋·刘敞,玳筵银烛彻宵明,白玉佳人唱渭城。更尽一杯须起舞,关河秋月不胜情。
-
临波亭饮席赠徐二
古诗《临波亭饮席赠徐二》宋·刘敞,华星烂长天,明月被清池。良景岂易得,佳宾共在兹。形骸久相忘,卮酒安足辞。高歌激风飙,宜笑散春晖。中置浩长叹,民生信多为。非无逍遥乡,固在闲暇...
-
记所居草树
古诗《记所居草树》宋·刘敞,幽兰晚已秀,新竹直且疏。朴樕亦巢禽,坳堂自容鱼。长日肆炎赫,周轩正清虚。适心不贵多,一亩觉有馀。理会遣孤笑,兴来味群书。彼何扰扰尔,我独欣欣...
-
晴日后园
古诗《晴日后园》宋·刘敞,群鸟飞朝日,鸣鹤响晴空。宿雪乍消释,滞阴反冲融。幽居亦可爱,老圃愿与同。负暄空林下,游目故城东。世事见流水,岁华指飞蓬。酣歌用自适,贫贱何必...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
寄贡弟
古诗《寄贡弟》宋·刘敞,劲云翔空林,积雨荒茂草。哀鸣闻离兽,惊栖见羁鸟。时逝运自颓,物壮势还老。感至境寥怆,悲来色枯槁。玩此岂有极,辨之苦不早。如何复伤别,咫尺成远...
-
送邻几
古诗《送邻几》宋·刘敞,日没昆丘峰,月出沧海波。区区三万里,相望能几何。一出仍一处,一合复一离。正尔人间世,无复欢笑时。子行何匆匆,将老思所试。恨我无羽翰,不能省君...
-
题改芷亭作水鉴亭
古诗《题改芷亭作水鉴亭》宋·刘敞,昔人种白芷,既以名此亭。今我开蠪渊,复以水鉴名。吾岂异昔人,而徒易其称。所乐于水乎,内明而外清。内明可比心,外清可照形。照形不吾欺,比心不吾...
-
成冬
古诗《成冬》宋·刘敞,富贵抱忧患,贫贱苦煎熬。居此二者间,幸无终岁劳。养生赖裘葛,卜隐开蓬蒿。既不碌碌冗,又不巍巍高。炎凉纵所遇,寒暑俱可逃。竭力供子职,大欢对儿...
-
木雁堂
古诗《木雁堂》宋·刘敞,听讼吾犹人,安得终曰间。从吏已可知,拂衣未能还。逍遥及馀暇,苟且宽心颜。洒扫延清飙,空凉辟重关。古人有所处,才与不才间。持此以自娱,将非真隐...
-
杨白花
古诗《杨白花》宋·刘敞,飞飞杨白花,随风渡江水。江水来不极,杨花去无已。鸦啼浅深树,雪落千万里。春风伤人心,绵绵复如此。
-
重一首同圣俞邻几持国作用前韵
古诗《重一首同圣俞邻几持国作用前韵》宋·刘敞,昭君信绝世,窈窕秘瑶台。岁华坐将晚,玉辇何当来。一以画为赏,有如鸩为媒。含悲下紫殿,即路指黄埃。光艳动左右,君心再徘徊。白水不可变,孤芳从此...
-
夜月
古诗《夜月》宋·刘敞,执热不可濯,昏昏倦衣巾。凉月如有情,万里来慰人。浮云卷层虚,六合随清新。河汉涵光辉,城郭息埃尘。兹时一可畏,与子聊相亲。逍遥夜未央,更益情性...
-
睡起
古诗《睡起》宋·刘敞,日午更稍休,池上逍遥眠。水木澹相映,庭户清无喧。时有山中禽,来鸣高树巅。微风拂径过,会意成翛然。有生滞形役,万物安静便。愧无淮阳绩,高卧亦终...
-
续黄子温读陶渊明诗十首·其五
古诗《续黄子温读陶渊明诗十首·其五》宋·刘敞,追俗情易合,玩奇当企尔。柴桑彼何者,高唱屡在此。县令不俯眉,吾又悲扬子。