-
久雨
古诗《久雨》宋·刘敞,祇忆风回雪,俄惊地出雷。沈阴连甲子,春事总归来。湖水寒侵夜,江云去复回。开年厌卑湿,不待熟黄梅。
-
卲少卿挽词二首·其二
古诗《卲少卿挽词二首·其二》宋·刘敞,广柳非高盖,空山异昔归。善人天不与,行道涕交挥。仿佛音容在,留连义故违。安居自传世,闾里尚光辉。
-
丹井
古诗《丹井》宋·刘敞,清源只数尺,知是炼丹馀。安得栖真子,相邀肘后书。
-
忆关中诸弟
古诗《忆关中诸弟》宋·刘敞,好去北归雁,凭将千里书。潼关何日到,送目故愁予。
-
寄张仲谋
古诗《寄张仲谋》宋·刘敞,张也真吾友,今年见老成。自彊虽不息,积习亦诸兄。曲讲闻师泛,题诗使客惊。莫如班定远,投笔笑诸生。
-
秋霁望月
古诗《秋霁望月》宋·刘敞,明蟾此夜新,伫立爽精神。几夕隔霖雨,相看如故人。风生疑折桂,云过欲埋轮。应有关山客,长歌泪满巾。
-
京尹仲议侍读自成都赴阙将过长安先寄
古诗《京尹仲议侍读自成都赴阙将过长安先寄》宋·刘敞,都城一别远相望,楚水秦山各异方。每颂中和传四子,重闻京兆得三王。执经误接金华袐,卧阁惊看鬓色苍。逃暑肯为千日饮,能无歌舞荐清觞。
-
九日龙华阁寄永叔
古诗《九日龙华阁寄永叔》宋·刘敞,黄花欲落晓霜浓,极目秦川一望中。节物还如去年好,欢游不与故人同。接䍠自恣风前落,羽檄宁妨席上通。还畏简书归未得,寄诗黄阁付征鸿。
-
花屿
古诗《花屿》宋·刘敞,孤屿曲池中,芳菲四面同。春愁随雀舫,缭绕未曾穷。
-
凉雨
古诗《凉雨》宋·刘敞,晚雨萧萧急,秋阴处处高。风云愁宇宙,淮海怒波涛。贫有匣中剑,饥馀井上桃。谁能散积霭,万里度鸿毛。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
杏源
古诗《杏源》宋·刘敞,浅水通渔艇,低花损帽檐。东风日夜起,幽兴此中添。
-
答景彝对月
古诗《答景彝对月》宋·刘敞,正惜蟾蜍沈夕霭,忽传钟鼓送秋晴。浮云四卷无馀迹,斜汉西流亦自明。危槛钩帘吟独久,薄帷高枕梦逾清。幽兰佳菊漙新露,的历珠华满翠茎。
-
彭城先辈未披奇采早饮隽声遗诗寄答二首·其二
古诗《彭城先辈未披奇采早饮隽声遗诗寄答二首·其二》宋·刘敞,剑池夜久光芒紧,梦草春深景象宽。寄惠新诗仍过此,濡毫容易报琅玕。
-
后土庙琼花
古诗《后土庙琼花》宋·刘敞,繁香簇簇三株树,冷艳飘飘六出霙。移植天中来几月,欲看憔悴老江城。
-
雪中诣相国寺
古诗《雪中诣相国寺》宋·刘敞,西风卷雪白如沙,索漠空林开白花。病僧迎客兴不浅,自启轩窗煎越茶。
-
风雨
古诗《风雨》宋·刘敞,园林自有主,风雨苦无情。密叶枝枝绿,飞花片片轻。眼看春不住,醉任酒频倾。何处莺求友,时闻啭一声。
-
谢主簿示杂文
古诗《谢主簿示杂文》宋·刘敞,少不学为吏,黾勉亦非良。终日簿书间,忽疑鬓发苍。无闻畏后生,素习成兼忘。吾子岂独迷,相从道文章。上论圣贤心,下救世俗荒。磊落古人风,粲然在我...
-
树阴偶坐
古诗《树阴偶坐》宋·刘敞,朝阳送微暖,晴霭入寒空。负暄春盎盎,探策乐融融。松下坐忘返,树端遥见红。喟然感时节,举酒属邻翁。
-
果园巷访杨寺丞
古诗《果园巷访杨寺丞》宋·刘敞,雪霁江城气色春,果园巷口静无尘。林间水上俱通马,径入谁能问主人。
-
闻御试毕寄同人
古诗《闻御试毕寄同人》宋·刘敞,鹏欲图南鱼戴角,风云变化不逾时。谁知遁世聱牙者,翻覆西窗数局棋。