-
潼川宪司拓圃筑亭取康节语名以四春得古诗十二韵
古诗《潼川宪司拓圃筑亭取康节语名以四春得古诗十二韵》宋·魏了翁,皇天平四时,不以秋先春。仁人奉天职,不以德后刑。次序固云然,表里元相因。方春布阳炜,万物皆精神。当秋乃揫敛,黄落山川贫。天机之浅者,荣悴为戚...
-
送安同知赴阙·其四
古诗《送安同知赴阙·其四》宋·魏了翁,未须多买酂侯田,且可同乘曲逆船。昨夜皛山云作雨,东流一水径通天。
-
和虞永康梅花十绝句·其三
古诗《和虞永康梅花十绝句·其三》宋·魏了翁,天然标韵耸高寒,觌面松筠取友端。直截语人人不解,等闲只作好花看。
-
韩叔冲约客泛舟沧江分韵得落字
古诗《韩叔冲约客泛舟沧江分韵得落字》宋·魏了翁,炎炜避无所,意行出东郭。客以声气聚,舟于树泉泊。江动云意闲,林幽鸟声乐。山川孰流峙,鸢鱼自飞跃。天分随所适,豁然无空阔。有客犹谓余,底处认真...
-
和李校书沐川三绝·其一
古诗《和李校书沐川三绝·其一》宋·魏了翁,静看青山簇髻鬟,动观碧水漱潺湲。若教此景来酆鄗,争夺应成触与蛮。
-
送安同知赴阙·其三
古诗《送安同知赴阙·其三》宋·魏了翁,当年匣剑授彬时,都在将军颐指麾。谁者纷纷容易取,高皇约束变更为。
-
李参政折赠黄香梅与八咏俱至用韵以谢·其二
古诗《李参政折赠黄香梅与八咏俱至用韵以谢·其二》宋·魏了翁,犀镇帘帷风绰开,当庭恰似剪花回。眉间一点看浑似,笑领江南春信来。
-
再和招鹤·其三
古诗《再和招鹤·其三》宋·魏了翁,苍苔散啄旁清江,被服委蛇未肯忙。清唳九皋天听在,也知雅意笑鹈梁。
-
宇文枢密挽诗·其二
古诗《宇文枢密挽诗·其二》宋·魏了翁,夷考公言行,真成肃悯孙。星枢绳懿武,月殿媲隆恩。契阔成三世,凄凉隔九原。壮夫襟上泪,并为两师垣。
-
雨中寻清泉寺
古诗《雨中寻清泉寺》宋·魏了翁,征帆百尺舣江皋,小棹频移到野桥。为爱清泉禅境胜,不知冒雨客途遥。于尊石佛藏烟雾,一派珠流应海潮。坐对高僧清话处,胸中尘想觉全消。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
和范少才咏雪·其三
古诗《和范少才咏雪·其三》宋·魏了翁,寒阴雕草木,枯叶委庭阑。苍耸孤松秀,青敷万竹蟠。封条才贴妥,见睍复攲宽。但使根长在,毋忧风哭酸。
-
和胡秘书学中释奠
古诗《和胡秘书学中释奠》宋·魏了翁,祠官环邃殿,晰燎向晨光。工有歌咸夏,人无问国庠。豆笾陈吉飨,磬管奏和锵。盛事留篇什,赓酬愧不扬。
-
武康主簿吴挽诗
古诗《武康主簿吴挽诗》宋·魏了翁,羯末夸群从,凝徽肖一之。风花摇切梦,梅雪照诗脾。日短乌声急,天寒雁影悲。广轮高隐地,千古一涟洏。
-
次韵李参政见寄·其一
古诗《次韵李参政见寄·其一》宋·魏了翁,自失鸥边约,应羞鹤上人。竹荒青翼短,书远墨题亲。世事方尝胆,时贤谩饮醇。国疑谁为嗣,公子急振振。
-
李顺庆挽诗
古诗《李顺庆挽诗》宋·魏了翁,蜜绍方闻学,亲承太史传。才资元近厚,辈行最推贤。七任二千石,分符三十年。天廷无一迹,归伴壑龙眠。
-
齐安郡向夫人挽诗
古诗《齐安郡向夫人挽诗》宋·魏了翁,祥符名相裔,元祐宰臣孙。展也晋秦匹,烂其韩姞门。世纷冰似冷,壸范玉如温。千古峨眉月,争辉北客魂。
-
次韵虞永康谢余过沧江
古诗《次韵虞永康谢余过沧江》宋·魏了翁,雨馀云簇数峰奇,公子江头客款扉。白舫青帘乱平渺,黄鸡浊酒话清微。稻畦千顷睟生色,竹日一川摇静晖。坐久东山初月上,恍疑赤壁旧时矶。
-
题袁追远亭·其二
古诗《题袁追远亭·其二》宋·魏了翁,宝剑初期多击鲜,嗟嗟何及泪阑干。美官孰与承颜乐,丰祀何如啜菽欢。已矣亲容生死阔,要知好道始终难。共惟出自期无忝,留作松楸久远看。
-
次韵虞万州见寄除夕江村饯腊·其一
古诗《次韵虞万州见寄除夕江村饯腊·其一》宋·魏了翁,非我江山许我赊,有涯生事不无涯。雨添饼饵村村秀,风作羹胹树树花。行玉盘中看物化,缕银幡里感年华。初春心事谁人解,梦落沧江处士家。
-
次韵虞万州见寄除夕江村饯腊·其二
古诗《次韵虞万州见寄除夕江村饯腊·其二》宋·魏了翁,处士西城落照边,春风吹袂意泠然。闲中受用封千户,圣处功夫禄九迁。竹外缓觞留急景,沙头饱饭看丰年。诗来发我无穷思,拟上沧江别看天。