-
谯修职挽诗
古诗《谯修职挽诗》宋·魏了翁,风高鸿影只,秋迥鹗飞双。桐帽人耆耇,纶封泽骏厖。欧书曾肆力,古调罕同腔。且幸碑铭识,无从亲扣撞。
-
再和招鹤·其四
古诗《再和招鹤·其四》宋·魏了翁,蓬莱云近绮疏明,鹤砌分茶午梦晴。何似林间看不足,并呼鸥鹭狎齐盟。
-
出剑门后日履危径戏集轿兵方言
古诗《出剑门后日履危径戏集轿兵方言》宋·魏了翁,篮舆陟险隘,兀兀不停辙。主人眩头目,仆夫困唇舌。前疑树梢拂,后虑崖石擦。方呼左畔跷,复叫右竿捺。避碍牢挂肘,冲泥轻下脚。或荆棘兜挂,或屋檐拐...
-
次德先韵
古诗《次德先韵》宋·魏了翁,二气同一根,本体浩兮渊。可见川上逝,未发心下泉。真机亡停息,果剥根长鲜。定理亡将迎,尘境地自偏。形神既外发,何者操其权。芸芸万感通,存处元寂...
-
寄题王才臣南山隐居六首·其五·松庵松庵
古诗《寄题王才臣南山隐居六首·其五·松庵松庵》宋·魏了翁,受命独也正,岿然十八公。人独匪正命,胡然不如松。
-
谢安大使见遗白玉环
古诗《谢安大使见遗白玉环》宋·魏了翁,宝刀切寒玉,解作环无端。连蜷虹贯日,晶润晴生烟。帝省岷嶓下,冠佩人闲闲。乃饬坤之灵,效贡穷山渊。不以他物效,以是期公还。维公倡德意,地宝弗敢...
-
翌日约客有和者再用韵四首·其四
古诗《翌日约客有和者再用韵四首·其四》宋·魏了翁,古来长恨难并四,今日相逢所就三。花里宾朋皆臭味,夜凉风月更清酣。
-
恭挽宁宗皇帝
古诗《恭挽宁宗皇帝》宋·魏了翁,玉册宗昭考,宁王德比纯。宫庭天事业,庙室祖精神。遣奠俄廞马,书言痛获麟。人穷天亦戚,雨雪故连春。
-
家涪陵挽诗
古诗《家涪陵挽诗》宋·魏了翁,闻风唐御史,得意古周官。治郡当如霸,闲居略似潘。慈庭春后寂,书幌夜深寒。漫有一区宅,传家地自宽。
-
己未唱第后谢恩诗
古诗《己未唱第后谢恩诗》宋·魏了翁,圣皇学问富春秋,当宁宵衣渴壮猷。鹄立银袍天北阙,龙飞金榜殿西头。彤池缪对三千字,黄甲俄输一二筹。初学粗知存大体,纷更要洗洛阳羞。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
杨经母范氏挽诗
古诗《杨经母范氏挽诗》宋·魏了翁,大父生逢世,严君死守城。尊章全急义,娣姒得贤名。夫子行无玷,男儿学有成。典刑今已矣,风雨送红旌。
-
武康军佥判师君挽诗
古诗《武康军佥判师君挽诗》宋·魏了翁,换却野人服,衣之从事衫。人欣犠被绣,我笑马羁衔。客静闲尊禁,身彊阁杖函。典刑那复见,宰树閟窑岩。
-
次韵费同叔解嘲·其二
古诗《次韵费同叔解嘲·其二》宋·魏了翁,低头涸辙问波臣,沃以嘉言力万钧。逆耳倒言诚爱助,解嘲谢谤返离真。若微君告谁能及,幸不吾欺乃敢嗔。彼是纷纷姑勿道,所期终诲作全人。
-
张通判挽诗
古诗《张通判挽诗》宋·魏了翁,规摹都水监,文采白云卿。奕叶皆华贯,夫君独屏星。滋滋熙世学,蔼蔼擅诗声。耆老雕零尽,从谁正典刑。
-
知广安军勾侯挽诗
古诗《知广安军勾侯挽诗》宋·魏了翁,突兀双楠树,翘枝照户青。春风吹湑湑,秋雨立亭亭。蚁梦迷符竹,牛涔兀屏篂。但令根本在,有茁媚阶庭。
-
题梓潼庙
古诗《题梓潼庙》宋·魏了翁,士生一世果何事,道丧千年不得传。富贵熏天随手尽,词华盖世为人妍。直将了了圣贤质,只办区区文字缘。神为斯人扶正学,试教梦者一醒然。
-
即席自和
古诗《即席自和》宋·魏了翁,芗林逗月剪玻瓈,要索人闲饮与诗。不饮清风嗤我俗,无诗明月怨人亏。少陵正念西营日,越石方驱北狄时。满目忧端无处说,且将醉口谩期期。
-
次韵王常博题赠江陵乐德佐·其一
古诗《次韵王常博题赠江陵乐德佐·其一》宋·魏了翁,僇馀甘远屏,分表得生还。夜雨滴归梦,晓霜雕醉颜。角巾吾故里,璞玉子荆山。又作无期别,扁舟上峡关。
-
次韵李参政李提刑见和雁湖观梅
古诗《次韵李参政李提刑见和雁湖观梅》宋·魏了翁,春事何须羯鼓催,好春全看未花时。雨馀庭院湖光湿,人倚阑干夕暝迟。正会意时俄起起,到忘言处谩期期。雁湖饮散人归后,曾问梅花复几枝。
-
题南叔兄藏修阁息游观
古诗《题南叔兄藏修阁息游观》宋·魏了翁,中存外习即藏修,夙寤晨兴此息游。要把孟轲三勿看,更将夫子四于求。颜渊陋巷乐何事,曾晰风雩咏不休。此意斯须不容离,敢申郑义儆悠悠。