-
次韵陈叔易芦桥柳桥二首·其二
古诗《次韵陈叔易芦桥柳桥二首·其二》宋·晁冲之,桥阔狭如马,芦高低似人。白蘋洲上客,枉恨洞庭春。
-
次韵集津兄会群从王敦素宿王立之园明日西征马上寄示诸人
古诗《次韵集津兄会群从王敦素宿王立之园明日西征马上寄示诸人》宋·晁冲之,秋高访幽居,风急桑未落。天寒鸡犬静,地僻门巷阔。主人避世贤,自说久栖泊。呼儿出樽罍,梨栗亦不恶。宾客四五人,谈笑动林薄。夜阑惨无欢,离忧倏中...
-
梅
古诗《梅》宋·晁冲之,素月清溪上,临风不自胜。影寒垂积雪,枝薄带春冰。香近行犹远,人来折未曾。江山正萧瑟,玉色照松藤。
-
朱少章曝麦为雨所漂
古诗《朱少章曝麦为雨所漂》宋·晁冲之,看书不觉雨如渑,稚子惊呼妻怒嗔。岂意持竿护鸡者,翻同挟策牧羊人。
-
至日
古诗《至日》宋·晁冲之,短晷催长至,新晴改故阴。风霜游子鬓,节序异乡心。合坐呼卢转,分曹举白深。百年家魏阙,存没一沾襟。
-
昼寝
古诗《昼寝》宋·晁冲之,闻说齐州路,遥通古睡乡。云岩迷傅说,风峡宴襄王。日月星辰静,山川草木长。不知三代贵,何似一张床。
-
问讯次九日韵
古诗《问讯次九日韵》宋·晁冲之,问讯西南戍,提封莫远开。休传通蜀道,端可弃轮台。拟上平戎策,惭无属国才。何须千里马,远自渥洼来。
-
谩兴
古诗《谩兴》宋·晁冲之,苻郎传檄度江南,谢老风流倚翠岚。但自围棋君莫问,顾轮别墅乞羊昙。
-
复次韵
古诗《复次韵》宋·晁冲之,出门吾所懒,无客亦何叹。举世遽如许,孤风良独难。荒芜蒋诩径,破敝晏婴冠。兴发看山去,书签记读残。
-
再至都成
古诗《再至都成》宋·晁冲之,峥嵘花萼西,清晓望犹迷。御路红尘合,宫槐碧瓦齐。夹城知辇过,复道觉香低。中使传宣入,千门避马蹄。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
和王立之蜡梅二首·其二
古诗《和王立之蜡梅二首·其二》宋·晁冲之,老去攀翻兴益奇,招携风月作新知。但令春酿皆如此,百罚深杯亦倒垂。
-
纪愁
古诗《纪愁》宋·晁冲之,北风吹我裳,夏潦漂我屋。牛羊践我稼,雀鼠耗我谷。雪寒堕我指,雨淫疾我腹。朝行桑榆间,秋序伤远目。莫涉水之涯,含沙中两足。揽辔马病黄,伏轼舆脱...
-
复以承晏墨赠之
古诗《复以承晏墨赠之》宋·晁冲之,我闻江南墨官有诸奚,老超尚不如庭圭。后来承晏复秀出,喧然父子名相齐。百年相传文断碎,仿佛尚见蛟龙背。电光属天星斗昏,雨痕倒海风云晦。却忆当年...
-
和十二兄五首·其三
古诗《和十二兄五首·其三》宋·晁冲之,崎岖谪仙人,豪放一寓酒。平生韩荆州,未识意已厚。幕府强辟召,此例未见有。书币入吾庐,鞍马望陇首。出处计已熟,不复讯交友。南山别何时,气尚若酣...
-
和十二兄五首·其二
古诗《和十二兄五首·其二》宋·晁冲之,伯也今代豪,嗜诗如嗜酒。赋多转遒劲,语老愈深厚。尘言删不存,妙句元自有。白华忽补亡,关睢不为首。埙篪起兄弟,珠玉到朋友。吟咏九日菊,沉酣八月...
-
东阳山人僻居
古诗《东阳山人僻居》宋·晁冲之,我家京洛间,桂玉资薄产。平生丘壑心,水竹不满眼。清晨有客吴中来,山川指授收奇才。笑谈长揖波浪下,怀抱远承岩穴开。东阳山人高华隐,豪侠持身复修...
-
效古别昭德群从
古诗《效古别昭德群从》宋·晁冲之,千载一相逢,相见无浃旬。一生能几别,且复无此身。昔别尚可惜,此别重惜之。两髀跨鞍马,非复少壮时。他人怪康强,自觉筋力衰。所苦气如缕,所忧命如...
-
和虞道二十三弟
古诗《和虞道二十三弟》宋·晁冲之,向别已复久,此怀谁与明。书来慰吾意,诗重识君情。放鹤惜未到,飞鸿今尚横。何由一随汝,端为薄浮名。
-
临江仙·谩道追欢惟九日
古诗《临江仙·谩道追欢惟九日》宋·晁冲之,谩道追欢惟九日,年年此恨偏浓。今朝吹帽与谁同。黄花都未拆,和泪泣西风。应恐登临肠更断,故交烟雨迷空。为君一曲送飞鸿。谁能推毂我,深入醉乡中。
-
雪效柳子厚
古诗《雪效柳子厚》宋·晁冲之,月落鸡声寒,晓色静茅屋。开门惊不知,夜雪压修竹。槎牙生新冰,鳞甲刻溪谷。皛皛洲渚明,冽冽川原肃。孤蹲雀不动,沉酣客犹宿。呼童晨汲归,独漱寒泉...