-
怀古四首为知己魏倅元长赋兼呈王永叔宗丞戴少望·其四
古诗《怀古四首为知己魏倅元长赋兼呈王永叔宗丞戴少望·其四》宋·刘过,嗣宗党司马,徒尔餔其糟。叔夜屹玉山,落落昆崙高。神仙之可求,蓬岛何迢遥。汤武非圣人,况识师与昭。一死继结缨,孤竹争清标。荡阴一杯血,綵凤无凡...
-
呈胡季解
古诗《呈胡季解》宋·刘过,老病颠狂药不医,粗豪骂坐欲何为。前生纵使希真是,已死尚存忠简知。颠倒六经鸲鹆舞,澜翻一曲竹枝词。虽然结袜王生僭,人以此贤张释之。
-
投诚斋·其一
古诗《投诚斋·其一》宋·刘过,省斋去国艮斋老,不独宣尼叹乏才。试数诸公有名者,庐陵那得两诚斋。
-
寄吴子云
古诗《寄吴子云》宋·刘过,曾是乘轩客,飘零老更穷。棹船秋叶浦,策杖桂枝丛。往事都如梦,新诗不用工。草庐消得几,不许卧隆中。
-
小桃红·在襄州作
古诗《小桃红·在襄州作》宋·刘过,晚入纱窗静。戏弄菱花镜。翠袖轻匀,玉纤弹去,小妆红粉。画行人、愁外两青山,与尊前离恨。宿酒醺难醒。笑记香肩并。暖借莲腮,碧云微透,晕眉斜印。...
-
游郭希吕石洞二十咏·其十·高碧
古诗《游郭希吕石洞二十咏·其十·高碧》宋·刘过,小山碧巉岩,直上与天齐。诗成欲磨崖,藤罗费攀跻。
-
上吴居父·其二
古诗《上吴居父·其二》宋·刘过,庙堂陶铸人才尽,流落江淮老病身。尚踏槐花随举子,不知邓禹是何人。
-
上益公十绝为寿·其五·寿鹿
古诗《上益公十绝为寿·其五·寿鹿》宋·刘过,年永曾闻葛稚川,玉京何处锦纹鲜。赏花应制嘉宾宴,小雅当为第一篇。
-
九日寄陈君举舍人
古诗《九日寄陈君举舍人》宋·刘过,白发江湖暗,青灯几席凉。病身几千百,佳节又重阳。命也吾何奈,天乎孰可量。元龙楼百尺,犹得慰行藏。
-
过泰和宫
古诗《过泰和宫》宋·刘过,林塘漠漠乱花飞,门掩苍苔过客稀。蝴蝶与身俱是梦,杜鹃怜我几时归。徐行便当篮舆稳,清话何妨羽扇挥。四十九年蘧伯玉,此生毕竟是邪非。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
题自然足轩·其三
古诗《题自然足轩·其三》宋·刘过,有竹芜生不费锄,亭亭楚玉影癯癯。风师自是识人意,何用纵横十万夫。
-
呈辛稼轩·其一
古诗《呈辛稼轩·其一》宋·刘过,精神此老健于虎,红颊白须双眼青。未可瓢泉便归去,要将九鼎重朝廷。
-
游郭希吕石洞二十咏·其一·清旷
古诗《游郭希吕石洞二十咏·其一·清旷》宋·刘过,笋舆咿哑来,路转此歇脚。长内挟秋下,深意满万壑。
-
姑苏送王武冈不值访汪仲冕席上口占
古诗《姑苏送王武冈不值访汪仲冕席上口占》宋·刘过,严城夜出鼓鼕鼕,画鹢三更不见踪。何必披云寻乐广,真成避雨识茅容。藓花似雪玲珑白,腊酒如春琥珀浓。若使世间无我辈,老夫何处不穷冬。
-
代寿韩平原·其二
古诗《代寿韩平原·其二》宋·刘过,际会风云振古难,十年袖手且旁观。要令邻敌尊裴度,必向东山起谢安。一品千龄灵寿杖,五公四世进贤冠。功成裂地封留了,却趁赤松盟未寒。
-
谒易司谏·其二
古诗《谒易司谏·其二》宋·刘过,十载长安五往来,立谈无语口慵开。懒看龌龊随时士,谁是艰难济世才。韦布岂无堪将相,庙堂未易贱蒿莱。上书欲谒平章去,光范门前肯自媒。
-
谒京口张守·其二
古诗《谒京口张守·其二》宋·刘过,危楼年少记登临,老矣重来力不禁。风月欲谈嫌许事,山川不险似人心。淡烟衰草乡关远,细雨黄花节序深。虽有小诗行乐处,世无知己为谁吟。
-
雪晴游惠山
古诗《雪晴游惠山》宋·刘过,松杉如立密当门,长在山中管送迎。栖石草根留雪在,响阶檐溜滴春声。簿书拨置君能到,碑刻摩挲眼倍明。欲作小诗无好句,只题年月记经行。
-
九日鄂渚登高楚观分得能字
古诗《九日鄂渚登高楚观分得能字》宋·刘过,一山如龙来,起伏力不胜。老夫跨其脊,半空欲飞腾。尚念同游人,一二东南朋。税驾为小留,木末朱栏凭。远水天共阔,秋风响饥鹰。城郭千万家,营垒相依...
-
金陵雪中
古诗《金陵雪中》宋·刘过,风幻寒威夜扑人,晓看云脚四垂阴。牧羝塞上功名泪,骑马蓝关窜逐心。冷面不春愁菀结,冻须如铁恐萧森。昼炉醉拨灰为字,不为闲思暖帐金。