-
江长官惠茶
古诗《江长官惠茶》宋·韩维,春风北苑露芽繁,购得封题第一番。真际云门吾不问,一提瓶起万魔奔。
-
答寄广信六弟
古诗《答寄广信六弟》宋·韩维,才见高帆落归艑,又携轻剑逐戎麾。步兵厨里仍多酒,王粲军中不废诗。绝塞风烟通夕静,近关榆柳识春迟。花时不得同嬉赏,肠断东风把一卮。
-
和昌言太中
古诗《和昌言太中》宋·韩维,眉秀瞳青却少容,精神强健几如公。相逢细雨开篱菊,自愧繁霜满鬓蓬。谈道远追西域祖,题诗今得少陵翁。锋车北去归何日,且愿从容一笑同。
-
和晏相公初春
古诗《和晏相公初春》宋·韩维,春物华犹少,春风思已多。新黄先入柳,微绿自生波。酒兴潜倾倒,诗情暗揣摩。流年不须问,判作白头歌。
-
圣俞约晚见过不至
古诗《圣俞约晚见过不至》宋·韩维,闻君敕车骑,晚驾慰愁独。焚香霭疏箔,洒水静深屋。高怀岂我遗,幽思方自续。日暮尚徘徊,清风满修竹。
-
答杨辛二君重阳对雨见寄
古诗《答杨辛二君重阳对雨见寄》宋·韩维,秋风吹雨入荒城,城下篱边菊艳明。佳节相从平日事,新诗遥寄故人情。浮沉薄宦非吾愿,俯仰流年只自惊。早晚郊扉收退迹,南阡北陌重逢迎。
-
太后阁六首·其五
古诗《太后阁六首·其五》宋·韩维,彩仗朝来散玉京,绮窗新网结初晴。静呼宫女教调曲,闲引皇孙看学行。
-
闻莺
古诗《闻莺》宋·韩维,雨重朱实垂,风生绿阴乱。珍禽何所来,清响千万变。先鸣如有得,欲去不无恋。谁与缓哀弦,林间写幽啭。
-
夏日览物思古人三首·其一·张仲蔚
古诗《夏日览物思古人三首·其一·张仲蔚》宋·韩维,弃置当世事,覃思天官书。蓬蒿长没人,寂寞守园庐。轩冕非所慕,赋诗常晏如。
-
邓圣求挽诗二首·其一
古诗《邓圣求挽诗二首·其一》宋·韩维,南国丞旄士,西清对宿儒。晚跻淹庙胜,速夺动宸吁。正色持风宪,嘉猷俨典谟。惟书仁者勇,传世厉非夫。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
览邻几重游西池兼简和叔
古诗《览邻几重游西池兼简和叔》宋·韩维,积雨淹连骑,新波滟广池。喜闻重到客,更作复游诗。逐水无留絮,飘空有断丝。送春吾得地,一问故人期。
-
次韵君俞偶成·其一
古诗《次韵君俞偶成·其一》宋·韩维,我道非生灭,天时自去来。交亲常在席,醪酒不空罍。默坐唯听水,闲行忽见梅。何人同此适,君意亦悠哉。
-
答李正议见贻
古诗《答李正议见贻》宋·韩维,如公举世几何人,八十年龄自在身。处俗不绕诸有相,持心肯受一微尘。逢僧便出衣中宝,待士多陈席上珍。火宅未须生厌苦,不离当处岂非神。
-
和子华兄清洛阻风
古诗《和子华兄清洛阻风》宋·韩维,将相身荣大耋年,高怀先到碧嵩前。牙兵不用驱双节,神物应须护两舷。锦段已传佳句丽,丝头无复世情牵。华颠学士聆风喜,归思如今已浩然。
-
和君俞春暮书事
古诗《和君俞春暮书事》宋·韩维,举俗从多事,惟君独闭关。废觞岂为戒,开卷不妨闲。小雨清湖面,飞花乱席间。应怜狂太守,心不到灵山。
-
送孔先生还山
古诗《送孔先生还山》宋·韩维,先生乐道者,于世澹无欲。高风自绝人,正行不违俗。朅来城阙游,不受尘事触。目久望林壑,驾言反幽筑。家临滍水阳,路转春山曲。东风吹百花,红紫满岩...
-
废烽台
古诗《废烽台》宋·韩维,耆老不可问,高台荆棘间。一时戎马散,千古暮鸦还。事往孤鸿断,人来落照闲。兴亡无限恨,惨淡对河关。
-
偶成寄曼叔
古诗《偶成寄曼叔》宋·韩维,红芳落尽鸭陂边,白首伤春倍惨然。自愧闲官消永日,独吟佳句想当年。早休诸吏眠斋馆,时引双童上舞筵。闻说年来亦归兴,琳宫仙籍旧无员。
-
登湖光亭
古诗《登湖光亭》宋·韩维,雪尽尘消径露沙,公家池馆似山家。翠痕满地初生草,红气通林未放花。匝岸平波清照雁,压城危榭斗回鸦。自惭白首犹圭组,此地年年赏物华。
-
春贴子皇帝阁六首·其五
古诗《春贴子皇帝阁六首·其五》宋·韩维,晴日渐消宫瓦雪,和风微散御炉烟。千官拜舞皇恩罢,彩胜金幡下九天。