-
石兰
古诗《石兰》宋·梅尧臣,言石曾非石上生,名兰乃是兰之类。疗疴炎帝与书功,纫佩楚臣空有意。
-
送秀州海盐知县李寺丞
古诗《送秀州海盐知县李寺丞》宋·梅尧臣,吴帆千里去,邑屋富鱼盐。霜鹤亭皋唳,风乌海客占。沧凉朝日近,紫翠晚山尖。若过陆机宅,寒芜应不嫌。
-
秋风
古诗《秋风》宋·梅尧臣,秋风不饶物,斗至声已恶。青林叶尚繁,虽好将恐落。人意诚爱惜,节候肯相若。白发无再玄,盛衰兹可度。
-
送韩文饶寺丞宰萧山
古诗《送韩文饶寺丞宰萧山》宋·梅尧臣,吴会未探穴,广陵先看潮。横江百马怒,卷海万鼙嚣。舟楫凌湍发,鱼龙接浪跳。薄言增勇气,少当举山瓢。
-
前日
古诗《前日》宋·梅尧臣,前日扬州去,酒熟美蟹蜊。
-
寄题洪州慈济师西轩
古诗《寄题洪州慈济师西轩》宋·梅尧臣,西轩无落晖,所赖西庭竹。竹间有古叶,竹上有繁绿。夜雨一洗梢,朝阳似晞沐。焚香爱此心,自不同诸俗。
-
金山寺
古诗《金山寺》宋·梅尧臣,吴客独来後,楚桡归夕曛。山形无地接,寺界与波分。巢鹘宁窥物,驯鸥自作群。老僧忘岁月,石上看江云。
-
伤马
古诗《伤马》宋·梅尧臣,吾贫只一马,昨日忽云丧。庭树齧无肤,秋郊谁复放。空伤骏骨埋,固乏弊帷葬。况本出天闲,因之重怊怅。
-
除夕与家人饮
古诗《除夕与家人饮》宋·梅尧臣,莫嫌寒漏尽,春色来应早。风开玉砌梅,薰歇金炉草。稚齿喜成人,白头嗟更老。年华个里催,清镜宁长好。
-
辛著作知西京永宁
古诗《辛著作知西京永宁》宋·梅尧臣,跃马西畿令,家茔在洛阳。衣沾寒食雨,花发故宫墙。冷淡鸠鸣屋,宽闲水满塘。送君悲渐老,空忆钓伊鲂。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送何遁山人归蜀
古诗《送何遁山人归蜀》宋·梅尧臣,春风入树绿,童稚望柴扉。远壑杜鹃响,前山蜀客归。到家逢社燕,下马浣征衣。终日自临水,应知已息机。
-
蚯蚓
古诗《蚯蚓》宋·梅尧臣,蚯蚓在泥穴,出缩常似盈。龙蟠亦以蟠,龙鸣亦以鸣。自谓与龙比,恨不头角生。蝼蝈似相助,草根无停声。聒乱我不寐,每夕但欲明。天地且容畜,憎恶唯人...
-
依韵和吴正仲闻重梅已开见招
古诗《依韵和吴正仲闻重梅已开见招》宋·梅尧臣,难开密叶不因寒,谁翦鹅儿短羽攒。犹是去年惊目艳,不知从此几人观。重重好蕊重重惜,日日攀枝日日残。我为病衰方止酒,愿携茶具作清欢。
-
除夜雪
古诗《除夜雪》宋·梅尧臣,击鼓人驱鬼,漫天雪送寒。腊从今日尽,花作旧年看。著树多还堕,随风积更乾。明朝预王会,畏湿两梁冠。
-
桃花源诗
古诗《桃花源诗》宋·梅尧臣,鹿为马,龙为蛇,凤皇避罗麟避罝。天下逃难不知数,入海居岩皆是家。武陵源中深隐人,共将鸡犬栽桃花。花开记春不记岁,金椎自劫博浪沙。亦殊商颜采芝...
-
早梅
古诗《早梅》宋·梅尧臣,江南近腊时,梅亚雪中枝。一夜欲开尽,百花犹未知。人心空共惜,天意不教迟。莫讶无秾艳,芳筵最好吹。
-
送门人欧阳秀才游江西
古诗《送门人欧阳秀才游江西》宋·梅尧臣,客心如萌芽,忽与春风动。又随落花飞,去作西江梦。我家无梧桐,安可久留凤。凤巢在桂林,乌哺不得共。无忘桂枝荣,举酒一以送。
-
苏幕遮·草
古诗《苏幕遮·草》宋·梅尧臣,露堤平,烟墅杳。乱碧萋萋,雨后江天晓。独有庾郎年最少。窣地春袍,嫩色宜相照。接长亭,迷远道。堪怨王孙,不记归期早。落尽梨花春又了。满地残阳,...
-
依韵和杜相公谢蔡君谟寄茶
古诗《依韵和杜相公谢蔡君谟寄茶》宋·梅尧臣,天子岁尝龙焙茶,茶官催摘雨前牙。团香已入中都府,斗品争传太傅家。小石冷泉留早味,紫泥新品泛春华。吴中内史才多少,从此莼羹不足誇。
-
古意
古诗《古意》宋·梅尧臣,月缺不改光,剑折不改刚。月缺魄易满,剑折铸复良。势利压山岳,难屈志士肠。男儿自有守,可杀不可苟。