-
次韵傅丈武夷道中五绝句·其五
古诗《次韵傅丈武夷道中五绝句·其五》宋·朱熹,诸郎步武各骎骎,季子尤怜产万金。衣钵相传自端的,老生无用与安心。
-
次秀野韵五首·其四
古诗《次秀野韵五首·其四》宋·朱熹,知君久矣厌喧卑,造物尊前唤小儿。一釂未应峨侧弁,十分聊尔快翻卮。治中寂寂凝尘日,令尹忧劳退食时。正好相寻发孤笑,莫教牢落负心期。
-
有怀南轩老兄呈伯崇择之二友二首·其一
古诗《有怀南轩老兄呈伯崇择之二友二首·其一》宋·朱熹,忆昔秋风里,寻盟湘水傍。胜游朝挽袂,妙语夜连床。别去多遗恨,归来识大方。惟应微密处,犹欲细商量。
-
九日
古诗《九日》宋·朱熹,故国音书阻一方,天涯此日思茫茫。风烟岁晚添离恨,湖海尊前即大荒。薄宦驱人向愁悴,旧游惟我最颠狂。细思万石亭前事,辜负黄花满帽香。
-
再用前韵示诸同游
古诗《再用前韵示诸同游》宋·朱熹,幽卧寒岩不记年,饱看山月听风泉。舒忧正得琴三叠,玩意惟凭易一编。误落尘中乖夙尚,却思洞里付真传。封章倘幸天从欲,便解铜符谢絷骞。
-
次韵芮察院送□宝文赴浙漕二首·其二
古诗《次韵芮察院送□宝文赴浙漕二首·其二》宋·朱熹,考卜川清旷,端居柰乐何。风云一以便,岁月不胜多。节传无淹驾,林园得屡过。功名从迫逐,志业岂蹉跎。
-
次清湍亭韵二首·其一
古诗《次清湍亭韵二首·其一》宋·朱熹,上下青山今白头,穿云入坞未能休。因君去觅仙洲路,却叹周南独滞留。
-
次韵择之夜宿进贤客舍
古诗《次韵择之夜宿进贤客舍》宋·朱熹,白日照寒野,缅然千里平。驰晖一以没,浩荡惊飙生。露彩林表见,月华波上明。同行鲁狂士,忽发商歌声。洗耳金石奏,信知尘累轻。
-
训蒙绝句·知天命
古诗《训蒙绝句·知天命》宋·朱熹,假借立言虽似是,知非我出枉劳功。苟从立志循而得,方信真知味不同。
-
次韵择之进贤道中漫成五首·其五
古诗《次韵择之进贤道中漫成五首·其五》宋·朱熹,日暮重冈上,人劳马亦饥。不妨随野雀,容易宿寒枝。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
杉木长涧四首·其二
古诗《杉木长涧四首·其二》宋·朱熹,朝发长涧头,夕宿长涧尾。伤哉长涧人,祸变乃如此。
-
训蒙绝句·为己为人
古诗《训蒙绝句·为己为人》宋·朱熹,药病须还考自知,和根新断为人机。心随身上门常闭,课罢苔封候夕晖。
-
谒表伯余宋祐
古诗《谒表伯余宋祐》宋·朱熹,江上雪意满,风吹竹林平。先生但坚坐,稚子开柴荆。
-
训蒙绝句·莫我知也夫三首·其三
古诗《训蒙绝句·莫我知也夫三首·其三》宋·朱熹,圣心端似涉修蹊,俯首无言但疾驰。学者须常存此意,自能遏绝为人私。
-
送林熙之诗五首·其三
古诗《送林熙之诗五首·其三》宋·朱熹,天理生生本不穷,要从知觉验流通。若知体用元无间,始笑前来说异同。
-
训蒙绝句·莫我知也夫三首·其二
古诗《训蒙绝句·莫我知也夫三首·其二》宋·朱熹,天怨人尤两不形,欿然下学是功程。了无可使人知处,尽是相酬理与心。
-
训蒙绝句·就有道而正
古诗《训蒙绝句·就有道而正》宋·朱熹,差以毫厘大乱真,苟羞就正堕终身。不惟枉费穷年力,反作滔天祸世人。
-
闻善决江河
古诗《闻善决江河》宋·朱熹,大舜深山日,灵襟保太和。一言分善利,万里决江河。可欲非由外,惟聪不在它。勇如争赴壑,进岂待盈科。学海功难并,防川患益多。何人亲祖述,耳顺肯同...
-
曾点
古诗《曾点》宋·朱熹,春服初成丽景迟,步随流水玩晴漪。微吟缓节归来晚,一任轻风拂面吹。
-
祠事斋居听雨呈刘子晋
古诗《祠事斋居听雨呈刘子晋》宋·朱熹,刀笔常时箧笥盈,斋祠今喜骨毛清。与君此日俱无事,共爱寒阶滴雨声。