-
早春曲
古诗《早春曲》魏晋·陈寿,柳芽吐玉兰芽小,罗幕凝寒觉春早。肠断王孙尚未归,东风已绿天涯草。箜篌尘满琼箫卧,熏炉閒爇沈香火。恼侬题就抱愁眠,泪珠暗滴胭脂颗。
-
西湖怀古
古诗《西湖怀古》魏晋·陈寿,东风吹马动鸣珂,閒向苏堤试一过。贾相宅前芳草没,岳王坟上夕阳多。山城寂寂空啼鸟,湖水年年自绿波。嗟我况逢流落久,感怀其柰客愁何。
-
秋日武陵客舍写怀·其三
古诗《秋日武陵客舍写怀·其三》魏晋·陈寿,放逐江潭岁欲深,形容憔悴独行吟。看云每动思亲念,抚剑空怀报国心。岛屿微茫乡土异,关河牢落雁书沈。晚来何处堪惆怅,斜日猿声枫树林。
-
题画·其二
古诗《题画·其二》魏晋·陈寿,洞庭微雨晓生波,一棹云山楚客过。绿遍蘼芜归未得,东风閒唱竹枝歌。
-
送贾明谪三江
古诗《送贾明谪三江》魏晋·陈寿,贾生年少最能诗,谪向南方众所悲。万里天涯嗟独往,百年心事有谁知。江山摇落猿啼处,海国苍茫日暮时。不久定膺宣室召,临歧何必泪双垂。
-
谒伍员庙
古诗《谒伍员庙》魏晋·陈寿,一自将军赐剑归,夫差不觉堕雠机。天荒地老英魂泣,国破台倾霸业违。吴郡旧愁明月在,越江遗恨怒涛飞。灵祠寂寂空山里,老树苍藤掩夕晖。
-
题画·其三
古诗《题画·其三》魏晋·陈寿,杨花如雪正飞春,新水茫茫浸绿蘋。桃叶桃根何处是,东风愁杀渡江人。
-
秋日武陵客舍写怀·其二
古诗《秋日武陵客舍写怀·其二》魏晋·陈寿,风波世路信多艰,千里羁危未得还。慈母倚门垂白发,故园回首隔青山。交游半达云霄上,弟妹相亲梦寐间。寂莫空斋谁顾问,只将诗句慰愁颜。
-
春晓曲
古诗《春晓曲》魏晋·陈寿,银箭铜壶漏声歇,睍睆金莺送残月。柳袅烟丝历乱垂,飞花扑帐春云热。梦回玉颊啼红雨,戚戚中情向谁语。白马郎君向何处,一只青鸾镜中舞。
-
寓怀
古诗《寓怀》魏晋·陈寿,霄汉苦未达,支离愧此身。鸟啼云嶂晓,花落草堂春。为问逢时者,谁怜失意人。年年江海上,空自怨青蘋。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
秋日武陵客舍写怀·其一
古诗《秋日武陵客舍写怀·其一》魏晋·陈寿,功业难成自可嗟,那堪旅食向天涯。沧江断雁惊秋思,青镜流年感物华。落日丹枫愁里树,故园黄菊梦中花。悠悠归计何时定,独对西湖苦忆家。
-
公无渡河
古诗《公无渡河》魏晋·陈寿,公无渡河,公竟渡河。渡河公死,公乎柰何。席其床兮黍其畴,公乎胡为而溺流。大呼呼公公不留,心摧肠断弹箜篌。嘈嘈招不起,贤兄小姑哭无已。妾身愿作...
-
题画·其一
古诗《题画·其一》魏晋·陈寿,远道西风落叶寒,萧萧孤蹇上长安。关山不似人心险,游子休歌行路难。
-
隆中对
古诗《隆中对》魏晋·陈寿,亮躬耕陇亩,好为《梁父吟》。身长八尺,每自比于管仲、乐毅,时人莫之许也。惟博陵崔州平、颍川徐庶元直与亮友善,谓为信然。时先主屯新野。徐庶见先...
-
曹冲称象
古诗《曹冲称象》魏晋·陈寿,曹冲生五六岁,智意所及,有若成人之智。时孙权曾致巨象,太祖欲知其斤重,访之群下,咸莫能出其理。冲曰:“置象大船之上,而刻其水痕所至,称物以载...