宋代
〔宋代〕释清顺
古诗《宿天竺》宋·释清顺,昔人不可见,行路多长松。空遗炼丹处,井干绿苔封。月明还独宿,白云下疏钟。夜半桂子落,不知自何峰。
古诗《西湖僧舍》宋·释清顺,竹暗不通日,泉声落如雨。春风自有期,桃李乱深坞。
古诗《林下》宋·释清顺,久从林下游,颇识林下趣。纵渠绿阴繁,不碍清风度。闲来石上眠,落叶不知数。一鸟忽飞来,啼破幽寂处。