-
天下赵
古诗《天下赵》宋·文天祥,皇王著姓复炎图,此是中兴受命符。独向迎銮呈瑞字,为言艺祖有灵无。
-
闻谍
古诗《闻谍》宋·文天祥,北来追骑满江滨,那更元戎按剑嗔。不是神明扶正直,淮头何处可安身。
-
第一百七十九
古诗《第一百七十九》宋·文天祥,威凤高其翔,老鹤万里心。脱略谁能驯,兀兀遂至今。
-
脱京口谋人难
古诗《脱京口谋人难》宋·文天祥,一片归心似乱云,逢人时漏话三分。当时若也私谋泄,春梦悠悠郭璞坟。
-
发高沙·其二
古诗《发高沙·其二》宋·文天祥,城子河边委乱尸,河阴血肉更稀微。太行南北燕山外,多少游魂逐马蹄。
-
出山
古诗《出山》宋·文天祥,日日骑马来山中,归时明月长在地。但愿山人一百年,一年三百馀番醉。
-
马祖岩
古诗《马祖岩》宋·文天祥,曾将飞锡破苔痕,一片云根锁洞门。山外人家山下路,石头心事付无言。
-
坟墓第一百三十九
古诗《坟墓第一百三十九》宋·文天祥,别离已五年,不及祖父茔。霜露晚凄凄,痛哭松声回。
-
送赵王宾三首·其二
古诗《送赵王宾三首·其二》宋·文天祥,萧然被褐不求知,归倚溪船理钓丝。却笑荆山空自售,未应有智不如葵。
-
使北·其八
古诗《使北·其八》宋·文天祥,使旃尽道有回期,独陷羁臣去牧羝。中尔含沙浑小事,白云飞处楚天低。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
至扬州·其十九
古诗《至扬州·其十九》宋·文天祥,苦作江头乞食翁,一层破庙五更风。眼前境界身何许,始悟人间万法空。
-
扬州地分官·其二
古诗《扬州地分官·其二》宋·文天祥,便当缟素驾戎车,畏贼何当畏虎如。看取摘星楼咫尺,可怜城下哭包胥。
-
气概
古诗《气概》宋·文天祥,气概如虹俺得知,留吴那肯竖降旗。北人不解欺心语,正恐南人作浅窥。
-
海船
古诗《海船》宋·文天祥,海上多时断去舟,公来容易渡南州。子胥江上逢渔父,莫是神明遣汝否。
-
第一百七十六
古诗《第一百七十六》宋·文天祥,天地日蛙黾,劳生苦柰何。聊欲从此逝,人少豺虎多。
-
至扬州·其十八
古诗《至扬州·其十八》宋·文天祥,既投古庙觅藜羹,三五樵夫不识名。僮子似知予梦恶,生柴烧火到天明。
-
至扬州·其六
古诗《至扬州·其六》宋·文天祥,海云渺渺楚天头,满路胡尘不自由。若使一朝俘上去,不如制命死扬州。
-
第一百九十六
古诗《第一百九十六》宋·文天祥,客从何乡来,挟矢射汉月。杀身傍权要,门户有旌节。
-
次子第一百四十五
古诗《次子第一百四十五》宋·文天祥,渥洼骐骥儿,众中见毛骨。别来忽三岁,残害为异物。
-
湘潭道中赠丁碧眼相士·其一
古诗《湘潭道中赠丁碧眼相士·其一》宋·文天祥,自诡衡山道士孙,至今句法有轩辕。世人未见题尧庙,尽把昌黎作寓言。