-
京城借永福寺漆台口占似王城山
古诗《京城借永福寺漆台口占似王城山》宋·文天祥,心如明镜台,此言出浮屠。后来发精义,并谓此台无。此台已是赘,何况形而器。圆释正超然,点头会意思。多谢城山翁,一语迎禅锋。顾我尘俗人,与物方溶...
-
壬午
古诗《壬午》宋·文天祥,忆昔三月朔,岁在火鼠乡。朝登迎銮镇,夜宿清边堂。于时坌飙雾,阳精黯无芒。胡羯犯彤宫,犬戎升御床。惨淡铜驼泣,威垂朱鸟翔。我欲疏河岳,借助金与...
-
胡笳曲·五拍
古诗《胡笳曲·五拍》宋·文天祥,北庭数有关中使,飘飘远自流沙至。胡人高鼻动成群,仍唱胡歌饮都市。中原无书归不得,道路只今多拥隔。身欲奋飞病在床,时独看云泪沾臆。
-
拜罗氏百岁母之明日主人举酒客张千载心赋诗某喜赞不自已见之趁韵
古诗《拜罗氏百岁母之明日主人举酒客张千载心赋诗某喜赞不自已见之趁韵》宋·文天祥,翠微三岛近,画阁五云横。春水鸥声滑,夕阳鸦背明。尊前持一笑,花下卧馀酲。曾见瑶池母,不为虚此生。
-
挽孙庸斋
古诗《挽孙庸斋》宋·文天祥,淮水奇人物,枢星伟弟昆。泰山开学谱,云谷发诗源。委吏初行志,修文莫返魂。功名传久远,赖有二郎存。
-
又赋·其四
古诗《又赋·其四》宋·文天祥,骤雨知何处,一溪秋水生。苦吟肩鹤瘦,多病耳蝉鸣。隐几惟便睡,挑包正倦行。山深明月夜,乞我半窗清。
-
京城第二十
古诗《京城第二十》宋·文天祥,当宁陷玉座,两宫弃紫微。北城悲笳发,失涕万人挥。
-
又赋·其一
古诗《又赋·其一》宋·文天祥,一病忽两月,蓬头夏涉秋。形羸心自壮,手弱笔仍遒。昨夜灯如喜,今宵蝶莫愁。问谁驱五疟,正与五穷谋。
-
陵寝第二十二
古诗《陵寝第二十二》宋·文天祥,五陵花满眼,霜露在草根。冥冥子规叫,重是古帝魂。
-
又用韵简李深之
古诗《又用韵简李深之》宋·文天祥,晚尊和月吸,早饭带星炊。鹏鴳从高下,螳蝉任黠痴。水澄神自止,云远意俱驰。门外谁车马,故人来课诗。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
祥兴登极第三十二
古诗《祥兴登极第三十二》宋·文天祥,浮龙倚长津,参错走洲渚。苍梧云正愁,初日翳复吐。
-
建康府第十五
古诗《建康府第十五》宋·文天祥,亭亭凤凰台,江城孤照日。胡来满彤宫,驱马一万匹。
-
挽万监丞益之
古诗《挽万监丞益之》宋·文天祥,文华时辈右,质朴古风馀。壁上舂陵记,屏间太极图。云山居士屋,风雪故人书。一梦中观化,尧夫以后无。
-
重阳·其一
古诗《重阳·其一》宋·文天祥,飘零万里若为家,一夜西风吹鬓华。祇有新诗题甲子,更无故旧对黄花。
-
梅·其二
古诗《梅·其二》宋·文天祥,香者梅之气,白者梅之质。以为香不香,鼻孔有通窒。我有天者在,一白自不易。古人重伐木,惟恐变颜色。大雅久不作,此道岂常息。诗翁言外意,不能磨灭...
-
赠萧巽斋
古诗《赠萧巽斋》宋·文天祥,未有大挠书,先有伏羲易。古人尚卜筮,今人信命术。八卦与五行,皆自河图出。易中元有命,道一万事毕。卦义六十四,萧君得其一。江湖旅琐琐,谈命以巽...
-
赠一壶天李日者
古诗《赠一壶天李日者》宋·文天祥,汝南市人眼,壶小天地大。谁知卖药翁,壶宽天地隘。李君血肉身,大化中一芥。天度三百馀,满腔粲蓍蔡。仙翁以过谪,长房以术败。造化多漏泄,鬼神争讶...
-
寄题琴高台
古诗《寄题琴高台》宋·文天祥,泾水绀以深,古有神人潜。灵鲔煦春藻,微波漾幽澜。朝岑翳长岚,暮汛暖苍烟。回首宋康王,子今定何年。飞仙已高迈,遗踪落清渊。至今空山夜,泠泠琴上...
-
赠龚豫轩数术
古诗《赠龚豫轩数术》宋·文天祥,挟策考休微,巫甘迈何追。君亦布灵草,乃复探其微。载观河洛书,今也休明时。天高凤鸟翔,击拊遨以嬉。
-
赠魏山人
古诗《赠魏山人》宋·文天祥,君不见而家直臣犯天怒,身死未寒碑已仆。又不见而家处士承天渥,闭门水竹以自乐。云仍妙参曾杨诀,谓余地宅谁优劣。小烦稳作子午针,灵于己则灵于人。