-
小年
古诗《小年》宋·文天祥,燕朔逢穷腊,江南拜小年。岁时生处乐,身世死为缘。鸦噪千山雪,鸿飞万里天。出门意寥廓,四顾但茫然。
-
望邳州
古诗《望邳州》宋·文天祥,中原行几日,今日才见山。问山在何处,云在徐邳间。邳州山,徐州水,项籍不还韩信死。龙争虎斗不肯止,烟草漫漫青万里。古来刘季号英雄,樊崇至今已千...
-
酹江月·和友驿中言别
古诗《酹江月·和友驿中言别》宋·文天祥,乾坤能大,算蛟龙元不是池中物。风雨牢愁无著处,那更寒蛩四壁。横槊题诗,登楼作赋,万事空中雪。江流如此,方来还有英杰。堪笑一叶漂零,重来淮水,...
-
二十四日
古诗《二十四日》宋·文天祥,壮心负光岳,病质落幽燕。春节前三日,江乡正小年。岁时如有水,风俗不同天。家庙荒苔滑,谁人烧纸钱。
-
安庆府
古诗《安庆府》宋·文天祥,风雨宜城路,重来白发新。长江还有险,中国自无人。枭獍蕃遗育,鳣鲸蛰怒鳞。泊船休上岸,不忍见遗民!
-
读赤壁赋前后二首·其一
古诗《读赤壁赋前后二首·其一》宋·文天祥,昔年仙子谪黄州,赤壁矶头汗漫游。今古兴亡真过影,乾坤俯仰一虚舟。人间忧患何曾少,天上风流更有不。我亦洞箫吹一曲,不知身世是蜉蝣。
-
至温州
古诗《至温州》宋·文天祥,晏岁著脚来东瓯,始觉坤轴东南浮。百川同归无异脉,有如天子朝诸侯。何年飞落两巨石,孤撑肮脏分江流。初疑鍊失女娲手,又疑钓脱任公钩。冯夷海若不敢...
-
满江红·燕子楼中
古诗《满江红·燕子楼中》宋·文天祥,燕子楼中,又捱过、几番秋色。相思处、青年如梦,乘鸾仙阙。肌玉暗消衣带缓,泪珠斜透花钿侧。最无端、蕉影上窗纱,青灯歇。曲池合,高台灭。人间事,...
-
建康
古诗《建康》宋·文天祥,金陵古会府,南渡旧陪京。山势犹盘礴,江流已变更。健儿徒幽土,新鬼哭台城。一片清溪月,偏于客有情。
-
满江红·代王夫人作
古诗《满江红·代王夫人作》宋·文天祥,试问琵琶,胡沙外怎生风色。最苦是、姚黄一朵,移根仙阙。王母欢阑琼宴罢,仙人泪满金盘侧。听行宫、半夜雨淋铃,声声歇。彩云散,香尘灭。铜驼恨,那...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
咏羊
古诗《咏羊》宋·文天祥,长髯主簿有佳名,羵首柔毛似雪明。牵引驾车如卫玠,叱教起石羡初平。出都不失成君义,跪乳能知报母情。千载匈奴多牧养,坚持苦节汉苏卿。
-
金陵驿二首·其一
古诗《金陵驿二首·其一》宋·文天祥,草合离宫转夕晖,孤云飘泊复何依?山河风景元无异,城郭人民半已非。满地芦花和我老,旧家燕子傍谁飞?从今别却江南路,化作啼鹃带血归。
-
西瓜吟
古诗《西瓜吟》宋·文天祥,拔出金佩刀,斫破苍玉瓶。千点红樱桃,一团黄水晶。下咽顿除烟火气,入齿便作冰雪声。长安清富说邵平,争如汉朝作公卿。
-
重阳
古诗《重阳》宋·文天祥,万里飘零两鬓蓬,故乡秋色老梧桐。雁栖新月江湖满,燕别斜阳巷陌空。落叶何心定流水,黄花无主更西风。乾坤遗恨知多少,前日龙山如梦中。
-
过零丁洋
古诗《过零丁洋》宋·文天祥,辛苦遭逢起一经,干戈寥落四周星。山河破碎风飘絮,身世浮沉雨打萍。惶恐滩头说惶恐,零丁洋里叹零丁。人生自古谁无死?留取丹心照汗青。
-
念奴娇·驿中别友人
古诗《念奴娇·驿中别友人》宋·文天祥,水天空阔,恨东风,不借世间英物。蜀鸟吴花残照里,忍见荒城颓壁。铜雀春情,金人秋泪,此恨凭谁雪?堂堂剑气,斗牛空认奇杰。那信江海余生,南行万里...
-
金陵驿二首·其二
古诗《金陵驿二首·其二》宋·文天祥,万里金瓯失壮图,衮衣颠倒落泥涂。空流杜宇声中血,半脱骊龙颔下须。老去秋风吹我恶,梦回寒月照人孤。千年成败俱尘土,消得人间说丈夫。
-
山中立夏用坐客韵
古诗《山中立夏用坐客韵》宋·文天祥,归来泉石国,日月共溪翁。夏气重渊底,春光万象中。穷吟到云黑,淡饮胜裙红。一阵弦声好,人间解愠风。
-
扬子江
古诗《扬子江》宋·文天祥,几日随风北海游,回从扬子大江头。臣心一片磁针石,不指南方不肯休。
-
除夜
古诗《除夜》宋·文天祥,乾坤空落落,岁月去堂堂;末路惊风雨,穷边饱雪霜。命随年欲尽,身与世俱忘;无复屠苏梦,挑灯夜未央。