宋代
〔宋代〕杨雯
古诗《早春》宋·杨雯,不知何处碧云乡,冉冉平生可断肠。怪底乾坤惟梦短,老来岁月更心长。城头急鼓千家怨,江上残梅一水香。自作醉侯开醉国,笑人奔走为谁忙。
古诗《北客》宋·杨雯,北客相催发,一日举千帆。遥怜庾开府,岁晚望江南。