-
贫女吟二首·其一
古诗《贫女吟二首·其一》宋·褚伯秀,夜续晨炊贫自由,强教涂抹只堪羞。闭门静看花开落,过却春风不识愁。
-
贫女吟二首·其二
古诗《贫女吟二首·其二》宋·褚伯秀,寂寞篷窗锁冷云,地炉纫补自阳春。千金莫误朱门聘,不是穿珠插翠人。
-
题翠蛟亭
古诗《题翠蛟亭》宋·褚伯秀,不逐风雷去,蜿蜒舞石屏。源深有龙伴,流远借丹灵。坐觉云藏树,吟忘雪溅亭。岩隈下斜日,归去了残经。
-
呈周清溪
古诗《呈周清溪》宋·褚伯秀,清溪千仞馀,中有一道士。彼亦何人斯,景纯慕若此。吾乡汝南英,大涤隐君子。好客仍收书,东老未足拟。竹宫需贤才,师命促共理。无心云出岫,有类月印...
-
送玉海宗师还茅山
古诗《送玉海宗师还茅山》宋·褚伯秀,湖澥天教十载閒,玉经功就胜居坛。惊尘天目妨龙卧,晚岁华阳望鹤还。入咏五噫丹阙近,会心三笑画溪寒。世缘历尽仙缘熟,坐断陪真向上关。