-
赋得往往孤山映诗
古诗《赋得往往孤山映诗》南北朝·萧诠,青山照落晖,映远望连飞。仙峰看玉笥,关路视金微。鼓吹声疑尽,香炉烟觉稀。共君临水别,劳此送将归。
-
巫山高
古诗《巫山高》南北朝·萧诠,巫山映巫峡,高高殊未穷。猿声不辨处,雨色讵分空。悬崖下桂月,深涧响松风。别有仙云起,时向楚王宫。
-
赋得夜猿啼诗
古诗《赋得夜猿啼诗》南北朝·萧诠,桂月影才通,猿啼迥入风。隔岩还啸侣,临潭自响空。挂藤疑欲饮,吟枝似避弓。别有三声泪,沾裳竟不穷。
-
咏衡泥双燕诗
古诗《咏衡泥双燕诗》南北朝·萧诠,衔泥金屋外,表瑞玉筐中。学飞疑汉妾,巢幕惮吴宫。爪截还犹短,窠成新尚空。讵并零陵石,飞舞逐春风。
-
赋得婀娜当轩织诗
古诗《赋得婀娜当轩织诗》南北朝·萧诠,东南初日照秦楼,西北织妇正娇羞。绮窗犹垂翡翠幌,珠帘半上珊瑚钩。新妆入机映春牖,弄杼鸣梭挑纤手。何曾织素让新人,不掩流苏推中妇。三日五匹未言...